Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Machlejd po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2011 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania egzekucji administracyjnej postanawia: odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Pismem z dnia 25 sierpnia 2011 r. [...] siedzibą w [...] złożyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2011 r. znak: [...] wraz z wnioskiem o ustanowienie adwokata z urzędu.
Natomiast pismem z dnia 29 września 2011 r. strona skarżąca wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych. W dniu 17 października 2011 r. do Sądu wpłynął formularz wniosku o przyznanie pomocy.
Postanowieniem z dnia 25 listopada 2011 r., referendarz sądowy odmówił stronie skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego. Od powyższego postanowienia strona skarżąca złożyła sprzeciw od powyższego postanowienia.
Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 stycznia 2012 r., odmówił przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożyło [...] siedzibą w [...].
Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. akt II OZ 76/12 oddalił powyższe zażalenie.
W związku z powyższym strona skarżąca w dniu 29 marca 2012 r., została ponownie wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od przedmiotowej skargi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Zarządzenie zostało doręczone w dniu 3 kwietnia 2012 r. zatem termin do uiszczenia należnej w sprawie opłaty sądowej upłynął w dniu 10 kwietnia 2012 r.
Po sprawdzeniu w Rejestrze Opłat Sądowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ustalono, że do dnia 24 kwietnia 2012 r., [...] siedzibą w [...] nie uiściło należnej od wniesionej skargi opłaty sądowej.
Natomiast pismem nadanym w dniu 4 kwietnia 2012 r., skarżące stowarzyszenie złożyło ponowny wniosek o zwolnienie od uiszczenia wpisu sądowego uzasadniając go tymi samymi okolicznościami, które zostały podane w pierwszym wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a.), skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
W niniejszej sprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił przyznania skarżącemu stowarzyszeniu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od obowiązku uiszczenia wpisu sądowego. Oznacza to, że skarżący obowiązany był uiścić wpis sądowy, zgodnie z treścią wezwania, w terminie 7 dni od dnia otrzymania przedmiotowego wezwania.
Brak uiszczenia wpisu sądowego w zakreślonym terminie, powoduje odrzucenie skargi, zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a., gdyż skarga nie została należycie opłacona.
W takiej sytuacji złożenie ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy, w trakcie biegu terminu do uiszczenia wpisu sądowego, nie niweczy skutków jego nie uiszczenia. Takie stanowisko jest przyjmowane w orzecznictwie sądów administracyjnych i aprobowane w nauce prawa (por. postanowienie NSA z dnia 10 stycznia 2007r. sygn. akt I FZ 653/06; także J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008r. s. 579). Podobny pogląd, na tle analogicznego problemu, prezentowany jest na gruncie postępowania cywilnego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 1999 r., sygn. akt I CKN 1064/97, OSNC 1999/9/153).
Ustawodawca zakładając możliwość odstępstwa od ogólnej zasady wyrażonej w art. 199 p.p.s.a. obligującej strony do ponoszenia kosztów związanych z jej uczestnictwem w postępowaniu przed sądem, nałożył również na tę stronę pewne obowiązki. Strona powinna wykazać się należytą starannością uzasadniając ten wniosek i zgodnie z treścią art. 246 § 1 p.p.s.a. wykazać, iż zachodzą przesłanki określone w tym przepisie. Strona żądając zapewnienia jej prawa do sądu powinna zarazem wykazać, że zachodziły nowe okoliczności uzasadniające odmienną ocenę możliwości uiszczenia przez nią kosztów sądowych. Skoro złożony wniosek jest, co do okoliczności, tożsamy z poprzednim należy uznać, iż ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy nie przerywa terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Zatem ponowny wniosek strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy nie powoduje przerwania biegu terminu do uiszczenia wpisu sądowego, a tym nie niweczy skutków jego nieziszczenia. Kolejny zaś wniosek o przyznanie prawa pomocy, może być natomiast rozpoznany dopiero po odrzuceniu skargi.
Z powyższych względów na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a., skargę należało odrzucić.