Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. C. i Stowarzyszenia "T." w T. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2012 r., znak [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie strona 1/2

Stowarzyszenie "T." (dalej jako skarżący) w skardze na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2012 r., znak [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Strona skarżąca podniosła, że planowana droga ma przebiegać ok. 45 metrów od budynku na osiedlu S. w T. Jest to budynek położony najbliżej drogi z wszystkich budynków zlokalizowanych w pobliżu planowanej Trasy [...]. Na budynku tym skumulują się, w ocenie skarżącej, wszystkie negatywne oddziaływania drogi (hałas, zanieczyszczenia, wibracje w trakcie budowy, itp.) W przypadku rozpoczęcia prac budowlanych, ich skutki będą w praktyce niemożliwe do odwrócenia. Stanowić będą one faktyczny skutek decyzji organu. Zdaniem skarżącej determinacja inwestora, który ogłosił już przetarg na zarządzanie i nadzór inwestorski nad robotami wskazuje na znaczne prawdopodobieństwo rozpoczęcia inwestycji pomimo trwającego postępowania sądowo-administracyjnego.

Zdaniem skarżącej znaczna liczba protestów przeciwko budowie tej drogi wskazuje na szkody jakie może ona wyrządzić lokalnej społeczności. W ocenie skarżącej zaktualizowała się przesłanka niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wskutek rozpoczęcia prac budowanych dojdzie do trwałej zmiany rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po długim czasie i przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.

Po wydaniu przez Sąd postanowienia o zawieszeniu postępowania na podstawie art. 124 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a."), strona skarżąca złożyła kolejne pismo, w którym ponowiła argumenty dotyczące wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Podniosła ponadto, że w związku z zawieszeniem przez Sąd postępowania uprawdopodobnione jest twierdzenie, że złożona skarga nie zostanie rozpoznana niezwłocznie, co pozwala inwestorowi prowadzić prace budowlane. Zdaniem skarżącej istnieje uzasadnione ryzyko, że inwestor dąży do wybudowania tej drogi metodą tzw. faktów dokonanych.

.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego.

Nadto należy wskazać, że w przypadku zawieszenia postępowania poza możliwością podejmowania przez sąd czynności, które mają służyć zakończeniu okresu zawieszenia, wyjątkowo dopuszczono prowadzenie przez sąd wpadkowego postępowania dotyczącego wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności (art. 127 § 3 p.p.s.a.; zob. B. Dauter w: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 361-362).

Strona 1/2