Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody [...] w przedmiocie podjęcia zawieszonego postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. S. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] października 2009 r., Nr [...] w przedmiocie podjęcia zawieszonego postępowania postanawia oddalić wniosek L. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

L. S. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz w piśmie z dnia [...] grudnia 2009 r., wniósł o wstrzymanie wykonania postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] października 2009 r., Nr [...].

Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] października 2009 r., Nr [...], utrzymał w mocy postanowienie Prezydenta [...] z dnia [...] marca 2007 r. Nr [...], podejmujące zawieszone postępowanie administracyjne, w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego z garażem podziemnym, przy [...] w W., na terenie działek Nr [...], [...] i części działki Nr [...]w obr. [...].

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest to, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd może jednak na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie decyzji pod warunkiem zaistnienia przesłanek z art. 61 § 3 ww. ustawy. Przesłanką tą jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Mając na względzie powyższe, wymaga wyjaśnienia, iż postanowienie, o którego wstrzymanie wykonania skarżący wnosi z uwagi na swój charakter nie powoduje bezpośrednich skutków, o których mowa w cytowanym przepisie art. 61 § 3 ustawy, wniosek o wstrzymanie jego wykonania nie może więc być uwzględniony. Istota tego postanowienia dotyczy wyłącznie kwestii podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego, w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę dla określonej inwestycji, które dopiero otwiera drogę do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, czyli zdarzenia przyszłego, niepewnego, w dacie wydania postanowienia.

Sąd wydając orzeczenie w przedmiocie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu powinien swoje rozstrzygnięcie oprzeć zarówno o ocenę wniosku strony skarżącej, jak i materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy, w aspekcie wystąpienia, bądź też niewystąpienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, to jest niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jednakże uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na stronie skarżącej

(por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2004r.

FZ 496/2004).

Uzasadniając swój wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia L. S. podał jedynie, iż dalsze prowadzenie prac budowlanych przez inwestora może doprowadzić do sytuacji, w której powstanie nieodwracalna szkoda, którą niezmiernie trudno będzie usunąć. W ocenie skarżącego chodzi o to, aby zapobiec sytuacji kontynuowania inwestycji, gdy nie jest jeszcze zbadane i wiadome czy w ogóle jest ona legalna, zgodna z prawem budowlanym, a nader wszystko czy postanowienie o podjęciu i prowadzeniu postępowania w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego było słuszne.

Należy pamiętać, iż to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W niniejszej sprawie wnioskodawca tego nie uczyniła.

W ocenie Sądu w świetle powołanego wyżej przepisu prawa i wniosku strony skarżącej, w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Wojewody [...].

Z powyższych względów na podstawie art. 61 § 3 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1