Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Zdrowia w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. J. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [....] listopada 2015 r., znak: [....] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić skarżącej M. J. ze Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpis sądowy od skargi w kwocie 100 zł (słownie: sto złotych).

Uzasadnienie

Skarżąca - M. Ja. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na "postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [....].11.2015 r., znak: [...] utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody P. dnia [...].10.2015 nr [....] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia."

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie. W uzasadnieniu podniósł, że nie zostało jeszcze wydane postanowienie po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie P. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [...] września 2015 r. znak[....] nakładające na skarżącą grzywnę w kwocie 400 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku poddania małoletniej obowiązkowym szczepieniom ochronnym. Dodał, że organ rozpatrzy ww. zażalenie dopiero po otrzymaniu stanowiska organu w przedmiocie zgłoszonych zarzutów.

Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z dnia [...] października 2015 r. znak: [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. uznał jako bezzasadne zarzuty wniesione przez skarżącą w sprawie poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym dziecka. Natomiast postanowieniem z dnia [....] listopada 2015 r. znak: [....] P. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w R. utrzymał w mocy ww. postanowienie z dnia[....] października 2015 r. znak: [....].

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 4 stycznia 2016 r. wezwano skarżącą do wskazania numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji, postanowienia), w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Jednocześnie poinformowano skarżącą, że z treści odpowiedzi na skargę przesłanej przez Ministra Zdrowia wynika, że organ nie wydał aktu wskazanego w skardze przez skarżącą.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu, pismem z dnia 10 stycznia 2016 r. skarżąca cofnęła skargę wniesioną w niniejszej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaważył, co następuje:

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.

Zgodnie z art. 57 § 1 p.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r.), skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: 1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; 2) oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; 3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; 4) w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.

Jeżeli skarga nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jej uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia (art. 49 § 1 i art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.).

Wniesiona przez skarżącą skarga nie czyni zadość opisanym wyżej warunkom formalnym z art. 57 § 1 p.p.s.a., bowiem skarżąca nie wskazała precyzyjnie jakie postanowienie jest przedmiotem skargi. Skarżąca podała, że zaskarża "postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [....].11.2015 r., znak: [....] utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody P. dnia [....].10.2015 nr [....] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia." Jednak z akt sprawy wynika, że Minister Zdrowia nie rozpatrzył jeszcze zażalenia skarżącej na postanowienie P. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [....] września 2015 r. znak: [....] nakładające na skarżącą grzywnę w celu przymuszenia. Z akt sprawy wynika również, że postanowieniem z dnia [....] listopada 2015 r. znak: [....] P. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w R. utrzymał w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [....]października 2015 r. znak: [....] uznające jako bezzasadne zarzuty wniesione przez skarżącą w sprawie poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym dziecka. Powyższe oznaczenie przez skarżącą przedmiotu zaskarżenia oraz numeru i daty zaskarżonego orzeczenia nie pozwala w sposób precyzyjny ustalić, jakie postanowienie skarżąca chciała zakwestionować w postępowaniu sądowym. Zatem zasadne było wezwanie skarżącej do wskazania numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji, postanowienia), w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. W odpowiedzi na wezwanie Sądu, pismem z dnia 10 stycznia 2016 r., skarżąca cofnęła skargę wniesioną w niniejszej sprawie.

Stwierdzić zatem należy, że skarżąca nie wykonała zarządzenia z dnia 4 stycznia 2016 r., bowiem nie wskazała numeru i daty zaskarżonego postanowienia.

Podkreślenia wymaga, że Sąd nie może za stronę decydować o przedmiocie zaskarżenia, w sytuacji gdy strona wskazuje go w sposób niejednoznaczny. To uprawnienie przysługuje wyłącznie stronie skarżącej. To na stronie spoczywa obowiązek sprecyzowania jej woli i treści żądania zawartego w piśmie procesowym, tak aby umożliwić sądowi właściwą jego kwalifikację i nadanie mu biegu zgodnego z obowiązującą procedurą sądową.

Odnosząc się natomiast do cofnięcia skargi przez skarżącą, wskazać należy, że przesłanki niedopuszczalności skargi, o których mowa w art. 58 § 1 p.p.s.a. mają pierwszeństwo przed okolicznościami warunkującymi umorzenie postępowania sądowego. W razie bowiem niedopuszczalności skargi postępowanie sądowe w ogóle nie może się toczyć, nie może więc zostać także umorzone (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2008 r. sygn. akt II OSK 923/08 lex nr 527696).

Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., odrzucił skargę. O zwrocie wpisu sądowego od skargi Sąd postanowił na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ww. ustawy.

Strona 1/1