Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi O. Sp. z o.o. w S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2010 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić wniosek O. Sp. z o.o. w S. o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2010 r. znak [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. znak [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak [...] stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] września 2007 r. znak [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej O. Sp. z o.o. w S. pozwolenia na przebudowę kotłowni olejowej na gazową, na terenie położonym w Sopocie przy ul. [...], działka nr [...].

W piśmie z dnia 17 stycznia 2011 r., zawierającym skargę na powołaną na wstępie decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).

Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w powołanym przepisie. Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, Sąd uwzględnia zarówno argumentację wnioskodawcy, jak również dokonuje w tym zakresie oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności poprzedzić należy analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod względem spełnienia przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku strony. Oznacza to, że wnioskodawca powinien co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ogólnikowe twierdzenia wyrażane przez stronę skarżącą, pozbawione szerszego uzasadnienia i stosownych wyliczeń, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez Sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu.

W interesie strony leży takie sformułowanie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, by powołane w nim okoliczności wskazywały na wystąpienie przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Nie jest bowiem wystarczające, by okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji występowały w sprawie - sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2009 r., sygn. akt I FZ 148/09, opubl. Lex nr 564208).

W niniejszej sprawie strona skarżąca, składając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia

[...] grudnia 2010 r. znak [...] nie wykazała, iż zostały spełnione przesłanki z art. 61 § 3 p.p.s.a., gdyż strona nie uzasadniła swojego wniosku.

Ponadto podkreślić należy, iż przedmiotem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może dotyczyć tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. Wykonanie aktu administracyjnego dotyczy zatem aktów nakładających na adresata określony obowiązek, bądź przyznających mu określone uprawnienie. Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja utrzymująca w mocy decyzję stwierdzającą nieważność innej decyzji nie wywołuje skutków materialnoprawnych, nie rodzi ona bowiem po stronie adresata żadnych uprawnień, ani obowiązków.

A zatem, w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a tym samym brak jest podstaw do zastosowania instytucji ochrony tymczasowej określonej w art. 61 § 3 p.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1