Referendarz sądowy - Katarzyna Pakuła- Getka Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 sierpnia 2009r. po rozpoznaniu wniosku K. T. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi K.T. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] grudnia 2008r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej postanawia: przyznać K. T. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
W dniu 5 czerwca 2009r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął uzupełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy K. T., w którym wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Ze względu na ustawowe zwolnienie skarżącej od obowiązku uiszczania kosztów sądowych wynikające z art. 239 pkt 1c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) rozpoznano wniosek skarżącej tylko w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu.
W niniejszej sprawie zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części, albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata lub radcy prawnego.
W myśl art. 246 § 1 ww. ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zatem rzeczą wnioskodawcy jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach.
W niniejszej sprawie uznano, że wnioskodawczyni w nadesłanym formularzu wykazała, iż nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem adwokata.
Z formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawczyni pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z synem. Wnioskodawczyni podała, że utrzymuje się z dochodu uzyskiwanego z tytułu pracy w wysokości 1.250,00 złotych miesięcznie. Skarżąca wskazała, że ma zobowiązania bankowe w wysokościach 11.000,00 złotych i 5.000,00 złotych, które spłaca w ratach po 300,00 zł i 100,00 złotych miesięcznie.
Wnioskodawczyni wyjaśniła, że od syna otrzymuje około 1.000,00 złotych na opłacenie rachunków. Ponadto wnioskodawczyni oświadczyła, że posiada mieszkanie o pow. 60 m ².
Biorąc pod uwagę powyższe uznano, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do przyznania wnioskodawczyni prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Stwierdzono bowiem, że wysokość miesięcznych dochodów z których utrzymuje się wnioskodawczyni nie pozwala jej na opłacenie kosztów profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku koniecznego dla siebie utrzymania.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ww. ustawy orzeczono, jak w sentencji postanowienia.