Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego znak [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r. znak [...] postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie r. pr. A. Z. kwotę 120,00 złotych (sto dwadzieścia złotych) podwyższoną o stawkę 23 % podatku od towaru i usług tj. kwotę 27,60 złotych (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) oraz kwotę 3,80 (trzy złote osiemdziesiąt groszy), łącznie kwotę 151,40 złotych (sto pięćdziesiąt jeden złotych i czterdzieści groszy), stanowiącą wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2013 r. przyznano T. K. prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego oraz zwolnienie od kosztów sądowych.

Pismem z dnia 4 czerwca 2013 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] poinformowała Sąd o wyznaczeniu dla T. K. pełnomocnika z urzędu w osobie r. pr. A. Z.

Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. K. i przyznał pełnomocnikowi koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W dniu 4 października 2013 r. (data nadania pisma) pełnomocnik skarżącej złożył zawiadomienie o sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wniósł o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu oraz o zwrot kosztów korespondencji ze skarżącą w kwocie 3,80 zł.

Pełnomocnik oświadczył, że koszty nie zostały opłacone ani w całości, ani w części.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- dalej "p.p.s.a"), wyznaczony radca prawny ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków.

Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 poz. 490).

Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 %, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Stawka minimalna w tego typu sprawach wynosi zgodnie z pkt 1 - 240 złotych.

Wobec faktu, że radca prawny został pełnomocnikiem strony przed wydaniem przez Sąd wyroku oddalającego skargę, a więc reprezentował stronę w tym postępowaniu, należne pełnomocnikowi wynagrodzenie wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c Rozporządzenia. Nadto Sąd uwzględnił koszty poniesione przez pełnomocnika w zakresie prowadzonej korespondencji ze skarżącą.

W konsekwencji w niniejszej sprawie radcy prawnemu należy się wynagrodzenie w wysokości 120,00 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, kwota 27,60 złotych stanowiąca 23 % podatku od towarów i usług oraz kwota 3,80 zł za prowadzoną korespondencję - łącznie kwota 151,40 złotych.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 250 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1