Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. G. na Prezydenta [...] w przedmiocie skargi na działanie organu postanawia: 1. zasądzić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. W. S. 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23 % podatku VAT, łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. 2. oddalić wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przed sądem I instancji.
Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę T. G.z uwagi na jej niedopuszczalność.
Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2012 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...]., pełnomocnikiem strony skarżącej wyznaczony został adw. W. S.
Pismem z dnia 24 października 2012 r. pełnomocnik strony skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej i złożył skargę kasacyjną od postanowienia Sądu w przedmiocie odrzucenia skargi.
Postanowieniem z dnia 7 listopada 2012 r., Sąd przywrócił termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2013 r., I OSK 558/13 oddalił skargę kasacyjną.
Pismem z dnia 17 maja 2013 r. pełnomocnik złożył wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej za działanie przed Sądem I instancji (wniesienie wniosku o przywrócenie terminu) oraz sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. Pełnomocnik oświadczył, iż pomoc ta nie została opłacona w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) zwane dalej "rozporządzeniem".
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym II instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1 (a więc 240 zł), a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki.
Sąd oddalił wniosek pełnomocnika w zakresie pomocy udzielonej przed Sądem I instancji poprzez wniesienie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Rozpoznanie przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu należało, co prawda do właściwości Sądu I instancji, jednakże była to czynność warunkująca rozpoznanie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny i z nią nierozerwalnie związana. Nie sposób zatem uznać, iż w niniejszej sprawie pełnomocnik ustanowiony z urzędu udzielił nieopłaconej pomocy prawnej przed sądem administracyjnym I instancji, za którą to pomoc winien otrzymać dodatkowe wynagrodzenie.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 250 p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia