Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. L. o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 561/10 ze skargi B. L. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2009 r. znak: [...] w przedmiocie odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać B. L. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął na formularzu PPF wniosek B. L. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż B. L. samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe. Utrzymuje się z dochodów z emerytury w wysokości 1522 zł brutto (1275 zł netto). Posiadany majątek obejmuje mieszkanie o pow. 48,5 m2. Wnioskodawczyni dodała, że jest osobą niepełnosprawną, oczekuje na sztuczne kolano. Zaznaczyła, że na leki i rehabilitację wydaje miesięcznie około 450 zł. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą około 400 zł. Domowy sprzęt AGD i RTV jest kilkunastoletni, odzież wnioskodawczyni kupuje w sklepach z odzieżą używaną. Zaznaczyła, że z uwagi na brak dofinansowania na turnus rehabilitacyjny pogorszy się jej stan zdrowia.
W sprawie zważono, co następuje.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym.
Biorąc pod uwagę sytuację majątkową B. L. uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, która dużą część domowego budżetu przeznacza na leczenie i rehabilitację. Po opłaceniu stałych opłat na wyzywienie pozostaje kwota około 400 zł. W tej sytuacji uznać należy, że opłacenie kosztów sądowych i opłacenie zawodowego pełnomocnika przekracza możliwości finansowe wnioskodawczyni.
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).