Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi N.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: przyznać kuratorowi A.K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla N.W., której miejsce pobytu nie jest znane.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 935/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 79 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., ustanowił dla uczestniczki postępowania N.W., której miejsce pobytu nie jest znane, kuratora w osobie A.K. - pracownika Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Z wnioskiem o ustanowienie kuratora wystąpił skarżący N.K.

Po sprawdzeniu w Rejestrze opłat sądowych ustalono, że skarżący nie wpłacił zaliczki na pokrycie wydatków związanych z ustanowieniem kuratora.

Ustanowiony kurator został skutecznie zawiadomiony o terminie rozprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r. w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów (Dz. U. Nr 27, poz. 197 ze zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem", wysokość wynagrodzenia kuratorów ustanowionych w poszczególnych sprawach zależy w każdym wypadku od rodzaju sprawy, stopnia jej zawiłości i nakładu pracy kuratora. Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia wysokość wynagrodzenia kuratorów ustala się według przepisów określających opłaty za czynności zespołów adwokackich. Wysokość wynagrodzenia kuratorów będących adwokatami nie może przekraczać stawek zasadniczego wynagrodzenia przewidzianych tymi przepisami, a wysokość wynagrodzenia innych kuratorów - 50% tych stawek.

Opłaty za czynności adwokackie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia, stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł.

Biorąc pod uwagę, że ustanowiony w sprawie kurator nie jest adwokatem oraz uwzględniając poniesiony przez niego nakład pracy, a także rodzaj i stopień zawiłości sprawy, należy stwierdzić, iż należne wynagrodzenie wynosić powinno 50% stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., tj. 120 zł.

Stosownie do art. 237 § 1 p.p.s.a., strona, która wniosła o podjęcie czynności połączonej z wydatkami, obowiązana jest wpłacić zaliczkę na ich pokrycie. Stosownie natomiast do § 4 powołanego rozporządzenia wypłata przyznanego kuratorowi wynagrodzenia następuje na podstawie postanowienia sądu rozpoznającego sprawę z zaliczki złożonej na pokrycie wydatków.

W przedmiotowej sprawie skarżący nie wpłacił zaliczki na pokrycie wydatków. Zgodnie z art. 238 § 1 p.p.s.a., w razie niewpłacenia zaliczki przez strony stosownie do art. 237, kwotę potrzebną na pokrycie wydatków wykłada się tymczasowo z części budżetu sądu administracyjnego. Wyłożona kwota jest należnością budżetu państwa, którą zwraca strona zobowiązana do wpłacenia zaliczki.

Z powyższych względów, na podstawie art. 213 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z § 3 i § 4 powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r. w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1