Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
Sentencja

Referendarz sądowy - Katarzyna Pakuła -Getka Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 czerwca 2014 r. po rozpoznaniu wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2014 r., znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: przyznać A. K. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.

Uzasadnienie

W dniu 2 czerwca 2014r. do Sądu wpłynął uzupełniony formularz PPF wniosku o przyznanie prawa pomocy A. K. w którym wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. We wniosku przedstawił swoją sytuację finansową i majątkową.

W niniejszej sprawie zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), a w zakresie częściowym - gdy wykaże , że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2). Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a.)

Przyjętą regułą jest, iż obowiązkiem stron jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w postępowaniu. Tylko w wyjątkowych przypadkach może być przyznane na wniosek strony prawo pomocy polegające na zwolnieniu z kosztów sądowych bądź ustanowieniu pełnomocnika z urzędu. Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje w przypadku wykazania przez wnioskującego, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Obejmuje zatem osoby, które ze względu na niskie dochody i szczególną sytuację życiową, mimo poczynionych oszczędności w wydatkach i przy największej staranności nie mogą ponieść tych kosztów.

Powołany wyżej przepis wskazuje, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy.

W niniejszej sprawie oceniono, że wnioskodawca w złożonym wniosku wykazał, iż nie jest w stanie samodzielnie ponosić kosztów postępowania sądowego i ustanowić profesjonalnego pełnomocnika z wyboru.

Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawca samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe i utrzymuje się z zasiłku przedemerytalnego w wysokości 958,45 złotych miesięcznie.

Wnioskodawca podał, że posiada dom o pow. użytkowej 90 m², nieruchomość rolną o pow. 3,2 ha oraz las o pow. 0,76 ha. Oświadczył, że nie posiada oszczędności pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.

Mając na względzie powyższe dane uznano, że wnioskodawca kwalifikuje się do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie tj. zwolnienia z kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego z urzędu. Dochód z jakiego utrzymuje się wnioskodawca jest bowiem na tyle niski, że nie jest możliwe poczynienie z niego jakichkolwiek oszczędności czy też wydatków niesłużących bieżącemu koniecznemu utrzymaniu.

Z tych też względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1