Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.Z. i K.F. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2010 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego D.B. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy) z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 957/10 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącemu E.Z. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Pismem z dnia 17 czerwca 2010 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] poinformowała, że w celu wyznaczenia pomocy prawnej dla skarżącego został wyznaczony radca prawny D.B.
Wyrokiem z dnia 21 lipca 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 957/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w pkt I oddalił skargę, zaś w pkt II przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego D. B. kwotę 305 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Pismem z dnia 22 października 2010 r. pełnomocnik skarżącego działający z urzędu wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku. W treści skargi kasacyjnej zawarł wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym. Jednocześnie oświadczył, że przedmiotowe koszty nie zostały uiszczone w całości ani w części.
Wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt II OSK 124/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną E.Z. Jak wynika z protokołu rozprawy, pełnomocnik skarżącego działający z urzędu brał udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, podczas której również wniósł o zasądzenie nieopłaconych kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie, niż określone w pkt 1 lit. a i b, wynosi 240 zł.
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. a cytowanego rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji: za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam radca prawny - 100 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, o czym stanowi § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia.
Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.
W przedmiotowej sprawie udzielona pomoc prawna, za którą zgodnie z przepisami cytowanego rozporządzenia przysługuje pełnomocnikowi działającemu z urzędu przyznanie kosztów, polegała na sporządzeniu skargi kasacyjnej oraz udziale w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, przy uwzględnieniu, że ten sam radca prawny prowadził sprawę w drugiej instancji.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 250 ustawy p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. a w zw. z § 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia orzeczono, jak w sentencji postanowienia.