Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S.A. w W. reprezentowanej przez radcę prawnego M. Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2008 r. sygn. akt VII SA/Wa 990/08 p o s t a n a w i a -odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej-
Wyrokiem z dnia 18 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. S.A. w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa i odmowy uchylenia decyzji.
W dniu 23 września 2008 r. do Sądu wpłynął wniosek o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został skarżącej Spółce doręczony w dniu 20 października 2008 r. (vide karta 62 akt sądowych).
Skarga kasacyjna od powyższego wyroku została nadana w dniu 20 listopada 2008 r. (data stempla pocztowego na kopercie - vide karta 73 akt sądowych) w związku z czym Sąd postanowieniem z dnia 10 grudnia 2008 r. odrzucił skargę kasacyjną jako złożoną po upływie ustawowego terminu określonego w art. 177 § 1 ustawy -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W dniu 12 stycznia 2009 r. (data stempla pocztowego na kopercie - vide karta 112 kart sądowych) pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 18 września 2008 r. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącej podniósł, że po sporządzeniu skargi kasacyjnej przekazał ją do sekretariatu Spółki w dniu 18 listopada 2008 r. z prośbą o jej niezwłoczne wysłanie, a następnie otrzymał potwierdzenie od pracownic Spółki, że skarga kasacyjna została wysłana za pośrednictwem poczty listem poleconym w tym samym dniu. Wskazał, że informację o odrzuceniu skargi kasacyjnej otrzymał w dniu 5 stycznia 2009 r. i do tej pory - będąc przekonany o nadaniu skargi przez pracownice Spółki w uzgodnionym uprzednio terminie - nie zakładał możliwości uchybienia terminu. W konsekwencji stwierdził, że niedochowanie terminu nastąpiło bez jego wiedzy i winy, co powinno skutkować jego przywróceniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek M. S.A. w W. nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. (dalej ppsa), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności bez swojej winy, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu, wnosząc go do sądu, w którym czynność miała być dokonana - w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodabniając okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przesłanką uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu jest uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu, a więc wykazanie, iż dołożyła ona szczególnej staranności w celu dokonania w wymaganym terminie czynności procesowej. Skarżąca brak winy w uchybieniu terminu wywodzi z faktu niewiedzy o nadaniu skargi kasacyjnej w polskim urzędzie pocztowym z uchybieniem terminu przez pracowników skarżącej Spółki. Powyższej argumentacji nie można uznać za uprawdopodabniającą niezawinione przez skarżącą uchybienie terminu. W szczególności, jeśli uwzględni się jednoznaczne w tej kwestii stanowisko doktryny i orzecznictwa, zgodnie z którym brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2001 r., sygn. akt II SA/Wr 1744/00 niepubl.; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 października 2002 r., sygn. akt V SA 793/02, M.Pr. z 2002, nr 23, s.1059). Przywrócenia terminu może bowiem domagać się strona, która przyznaje, że nie dokonała czynności w terminie, ale jednocześnie jest w stanie uprawdopodobnić, iż stało się tak bez jej winy ze względu na wystąpienie okoliczności od niej niezależnych, którym - pomimo dołożenia należytej staranności - nie była w stanie przeciwdziałać (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 maja 2004 r., sygn. akt FZ 63/04, niepubl.).