Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Sprawa Wewnętrznych i Administracji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. H. na bezczynność Ministra Sprawa Wewnętrznych i Administracji postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie

W dniu 29 czerwca 2010 r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga J. H. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych Administracji w przedmiocie wskazania konkretnego przepisu ustawy uniemożliwiającego uzyskanie uprawnienia dostępu do zapisów z miejskiego monitoringu wizyjnego miasta W.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :

Rozpoznając sprawę sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada, czy przedmiot skargi podlega kontroli tego sądu. Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w ustawie z dnia 25 lipca 2002r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.), zgodnie, z którą sądy administracyjne, w zakresie swej właściwości, sprawują kontrolę pod względem legalności, to jest zgodności z prawem, działań lub zaniechań organów administracji publicznej. Kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracyjne wskazane w ustawie.

W myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

Zgodnie z § 2 wskazanego powyżej przepisu wynika, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na, cyt:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a.

Ponadto sądy te orzekają w sprawach, w których przepisy ustawy szczególnej przewidują sądową kontrolę - art. 3 § 3 powołanej wyżej ustawy.

Podkreślić należy, iż powyższe wyliczenie ma charakter zupełny, a co za tym sąd administracyjny nie jest właściwy do zajmowania się sprawami, które nie zostały wyraźnie wskazane w przywołanych wyżej przepisach.

Wskazać należy, iż w rozpatrywanej sprawie zaskarżona bezczynność nie mieści się w granicach bezczynności o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 8 ww. ustawy, ponieważ Minister Spraw Wewnętrznych nie był zobligowany do wydania aktu administracyjnego, który miałby charakter władczy - określający w stosunku do skarżącego jego prawa lub obowiązki.

W związku z powyższym, zaskarżona bezczynność jako nieobjęta zakresem właściwości sądu administracyjnego określonej w powyższych przepisach, nie podlega rozpoznaniu przez Sąd, a to oznacza, że skargę której jest przedmiotem należało odrzucić jako niedopuszczalną.

Wobec powyższego na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1