Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. P. na przewlekłość postępowania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Sentencja

Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. P. na przewlekłość postępowania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanawia: przyznać J. P. prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął na formularzu PPF wniosek J. P. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika. Wniosek ten został uzupełniony wyjaśnieniami złożonymi przy piśmie z dnia 22 listopada 2013 r.

Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż J. P. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z matką. Wnioskodawca wskazał, że utrzymuje się z renty i zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 573 zł. Matka wnioskodawcy otrzymuje emeryturę w wysokości 730 zł. Wnioskodawca mieszka w mieszkaniu o pow. 40,70 m2. Dodał, że jest osobą praktycznie niewidomą (jaskra, zanik nerwu wzrokowego). Wydatki miesięczne jakie wskazał to mieszkanie 200-210 zł., gaz 80-100 zł., prąd 70-75 zł., telefon, 70 zł., leki 130-320 zł., zobowiązania PKO 350 zł., żywność 270 zł. W piśmie z 22 listopada 2013 r. podał dodatkowo, że matka wnioskodawcy jest osobą schorowaną, niesłyszącą, w trakcie nawrotu gruźlicy. Do wniosku dołączył zaświadczenia lekarskie potwierdzające stan zdrowia oraz potwierdzenie rozliczenia dochodu za 2012 r. Wskazał, że nie posiada rachunku bankowego, nie otrzymuje świadczeń z pomocy społecznej.

W sprawie zważono, co następuje.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przyznania stronom postępowania prawa pomocy.

Prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a) lub częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Żądanie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Stosownie zaś do treści art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym dotyczącym w niniejszej sprawie zwolnienia z kosztów sądowych i ustanowienia adwokata następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Jak wynika z powołanych przepisów ciężar udowodnienia istnienia okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie spoczywa na stronie. Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową wnioskodawcy uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wnioskodawca jest osobą utrzymującym się jedynie z renty i zasiłku pielęgnacyjnego. Wnioskodawca jest osobą chorą na jaskrę, zanik nerwu wzrokowego, dwustronną ślepotę. Dochód strony jest obciążony dodatkowymi wydatkami chociażby na leki. W tym stanie rzeczy uznano, że wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie opłacić kosztów sądowych i pełnomocnika w sprawie.

W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1