Referendarz sądowy Justyna Wtulich Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T.G. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi T.G. na Wojewodę [...] w przedmiocie : bezczynności organu postanawia : przyznać T.G. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
W dniu 23 sierpnia 2012 r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął uzupełniony przez T.G. formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Ze względu na zwolnienie wnioskodawcy od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie postanowieniem z dnia 25 czerwca 2012 r., niniejszy wniosek o przyznanie prawa pomocy rozpoznano w zakresie ustanowienia adwokata.
Z nadesłanego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawca jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, utrzymująca się ze zbieractwa surowców wtórnych. Wnioskodawca oświadczył, że mieszka w lokalu socjalnym do którego został eksmitowany. Wskazał, że opłaty za czynsz oraz wodę ponosi pomoc społeczna, a on ponosi jedynie koszty związane z opłatami za energię elektryczną w wysokości około 40,00 złotych miesięcznie oraz zakupem żywności. Wnioskodawca podał, że dochód jaki uzyskuje ze zbieractwa surowców wtórnych wynosi około 150,00 złotych miesięcznie. Oświadczył, iż na żywność pozostaje mu kwota w wysokości około 1 euro dziennie.
Z nadesłanych do sprawy o sygn. akt VII SA/Wa 1859/11 dodatkowych wyjaśnień wynika, że wnioskodawca nie ponosi kosztów tytułem opłat za gaz, gdyż nie ma go w lokalu. Wnioskodawca podał, że nie kupuje artykułów chemicznych oraz odzieży, gdyż posiada zapas, który otrzymał od nieżyjących już krewnych. Dodał, że nie otrzymuje żadnej pomocy od kogokolwiek. Wskazał, że dochód uzyskiwany ze zbieractwa surowców wtórnych jest jego jedynym źródłem utrzymania i wynosi średnio miesięcznie około 150,00 złotych. Wnioskodawca podał, że na bieżące potrzeby życia codziennego pozostaje mu około 120,00 złotych miesięcznie. Wskazał, że kwota ta jest w całości przeznaczana na zakup żywności.
W niniejszej sprawie zważono, co następuje :
Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przyznania stronom postępowania prawa pomocy. Prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a) lub częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.), przy czym jego przyznanie uzależnione jest od spełnienia przez stronę ustawowo przewidzianych przesłanek. Zgodnie z art. 246 § 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), a w zakresie częściowym - gdy wykaże , że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2). Żądanie ustanowienia adwokata z urzędu jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.
Stosownie zaś do treści art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przyjętą regułą jest, iż obowiązkiem stron jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w postępowaniu. Przyznanie prawa pomocy jest instytucją wyjątkową, przysługującą jedynie w sytuacjach, gdy poniesienie kosztów przez stronę spowodowałoby u niej uszczerbek w środkach utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z konstrukcji powołanego przepisu wynika, że ciężar udowodnienia istnienia okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie spoczywa na stronie.
Oceniając sytuację finansową wnioskodawcy uznano, że wykazał on, iż zachodzą przesłanki do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Stwierdzono, że wnioskodawca utrzymujący się samodzielnie jedynie z niewielkich dochodów uzyskiwanych ze zbioru surowców wtórnych oraz przy pomocy opieki społecznej nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika z wyboru, gdyż jest to wydatek przekraczający obecne możliwości finansowe wnioskodawcy.
Z tego względu, przyznano wnioskodawcy prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.