Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. C. i H. C. na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 8 października 2013 r. T. C. i H. C. wnieśli skargę na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, zwanego dalej Ministrem.

Zarządzeniem z dnia 19 listopada 2013 r. wezwano skarżacych do uzupełnienia solidarnie braków formalnych skargi przez nadesłanie odpisu wezwania do usunięcia naruszenia prawa skierowanego do Ministra, złożonego w trybie art. 37 k.p.a. przed wniesieniem skargi do Sądu - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.).

W wyznaczonym terminie skarżący nadesłali kopię pisma z dnia 30 maja 2012 r. - "Pismo procesowe", skierowanego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie do sprawy o sygn. akt VII SA/Wa 1843/11, wraz z dowodem nadania pisma do Sądu. W piśmie tym skarżący zwrócili się z prośbą o podjęcie stosownych działań względem Ministra w przedmiocie decyzji [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., wskazując, że Minister bezpodstawnie przedłuża postępowanie administracyjne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§ 1). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). Jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (§ 3). W przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania (§ 4).

Wniesienie skargi na bezczynność lub na przewlekłe prowadzenie postępowania będzie dopuszczalne po złożeniu zażalenia, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a., a w wypadku braku organu wyższego stopnia - po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

W niniejszej sprawie skarżący nie wezwali Ministra do usunięcia naruszenia prawa.

W aktach sprawy brak jest dowodu, że skarżący wykorzystali wskazany wyżej środek prawny, warunkujący dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu. Powyższe potwierdził również organ w odpowiedzi na skargę, wskazując, że T. i H. C. nie wezwali Ministra do usunięcia naruszenia prawa.

Strona 1/2