Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" z siedzibą w [...] na bezczynność Starosty [...] postanawia I. odrzucić skargę II. zwrócić Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" z siedzibą w [...] reprezentowanej przez r.pr. B.C. ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpis od skargi w kwocie 100 zł (sto złotych).
Pismem z dnia 9 stycznia 2015 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa "[...]" z siedzibą w [...] reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Starosty [...] w sprawie nierozpoznania wniosku Skarżącej w przedmiocie wydania pozwolenia na budowę dotyczącego wymiany instalacji gazowej w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. [...] w [...].
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§ 1). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Wniesienie skargi na bezczynność organu administracji publicznej będzie dopuszczalne po uprzednim złożeniu zażalenia, o którym mowa w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej: k.p.a., a w wypadku braku organu wyższego stopnia - po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.
W niniejszej sprawie w nadesłanych przez organ aktach administracyjnych brak było zażalenia złożonego do organu wyższego stopnia, którym w niniejszej sprawie jest Wojewoda [...].
W aktach sprawy znajduje się natomiast wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 20 listopada 2014 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) wniesione przez Skarżącą Spółdzielnię reprezentowaną przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego do Starosty [...], złożone w trybie art. 52 ust. 4 p.p.s.a., dotyczące bezczynności organu w zakresie objętym późniejszą skargą do sądu administracyjnego.
Stosownie do art. 52 § 4 p.p.s.a. w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania.
Wskazać w tym miejscu należy, że decyzja o pozwoleniu na budowę nie jest innym aktem, jest decyzją wydawaną w zwykłym trybie przez organ stopnia powiatowego. W niniejszej sprawie z uwagi na treść postanowienia Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r., wyłączono od załatwienia niniejszej sprawy Prezydenta [...] i wyznaczono do jej załatwienia Starostę [...]. W przypadku bezczynności tego organu należało zwrócić się z zażaleniem do organu wyższego stopnia, tj. Wojewody [...].
W omawianej sprawie Strona wykorzystała nieprawidłowy tryb postępowania przy bezczynności organu. W sytuacji gdy w stosunku do bezczynnego organu istnieje organ nadrzędny - tj. organ wyższego stopnia - prawidłowym trybem stosownie do art. 37 § 1 k.p.a. było złożenie zażalenia do organu wyższego stopnia na bezczynność organu stopnia powiatowego.
Stwierdzić zatem należy, że Skarżąca Spółdzielnia nie wyczerpała trybu postępowania w przypadku bezczynności Starosty [...].
W tej sytuacji brak ten obciąża stronę skarżącą, która powinna złożyć do organu stosowne zażalenie w trybie art. 37 § 1 k.p.a. Wyczerpanie tego trybu stanowi bowiem warunek dopuszczalności skargi na bezczynność organu w niniejszej sprawie.
W niniejszej sprawie Spółdzielnia Mieszkaniowa "[...]" z siedzibą w [...] nie wyczerpała trybu warunkującego dopuszczalność skargi na bezczynność Starosty [...] w sprawie wydania pozwolenia na budowę dotyczącego wymiany instalacji gazowej - nie złożyła zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. W świetle powyższego należy uznać, iż skarga jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Mając na uwadze podniesione powyżej argumenty, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 cytowanej ustawy.