Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska, , Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska (spr.), Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2011 r. sprawy ze skargi M. M., A. W., M. W., M. P., M. P., W. Ż., M. Ż., P. S., P. S. na bezczynność Wojewody [...] postanawia: skargę odrzucić
Prezydent [...] decyzją nr [...] wydana [...] października 2010r zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na realizacje inwestycji drogowej polegającej na budowie ulicy Grupy [...].
Odwołanie od tej decyzji w dniu [...] października 2010r. wnieśli M. M., A. i W. W., M. i M. P., W. Ż., M. Ż. oraz P. i P. S..
Pismem z [...] kwietnia 2011r w/w odwołujący się wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Wojewody [...] w rozpatrzeniu odwołania i wnieśli o zobowiązanie organu do wydania rozstrzygnięcia w wyznaczonym przez sąd terminie.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wnosił o jej oddalenie, podając, że decyzjami wydanymi [...] maja 2011r. rozstrzygnął sprawę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Celem skargi na bezczynność jest przede wszystkim wymuszenie na organie zachowań określonych w przepisach art . 3 § 2 pkt 1- 4 p.p.s.a. Tak więc skargę na bezczynność można wnieść aż do czasu załatwienia przez właściwy organ sprawy przez wydanie decyzji, postanowienia albo innego aktu lub podjęcie czynności.
Zgodnie z art. 52 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę (w tym także skargę na bezczynność) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Wyczerpanie trybu zaskarżenia w stadium administracyjnym jest warunkiem dopuszczalności skargi (postanowienie NSA z dnia 24 marca 1999 r. sygn. akt III SA 7254/98. LEX nr 43843). Wniesienie skargi na bezczynność organu jest dopuszczalne i możliwe tylko wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 k.p.a., jako że zażalenie o którym mowa w podanym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 tej ustawy.
Przepis art. 37 k.p.a. stanowi wprost, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym wmyśl art. 36 k.p.a. przysługuje stronie zażalenie do organu wyższego stopnia. Artykuł 52 § 2 p.p.s.a., podając definicję "wyczerpania środków zaskarżenia", stanowi, że przez to pojęcie należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Przepis ten wyraża zasadę, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a zatem nie może zostać wszczęte dopóty, dopóki toczy się postępowanie administracyjne. Strony powinny dochodzić swoich praw w pierwszej kolejności w toku postępowania administracyjnego.
W niniejszej sprawie warunek wyczerpania trybu zażaleniowego nie został spełniony.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) skargę odrzucił.