Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik po rozpoznaniu w dniu 19 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku B. J. o wymierzenie grzywny Wojewodzie [...] za nieprzekazanie skargi B. J. z 3 stycznia 2020 r. na przewlekłość postępowania odwoławczego Wojewody [...] od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...], o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, polegającej na budowie drogi gminnej ul. [...] w Dzielnicy [...]. postanawia: I. wymierzyć Wojewodzie [...] grzywnę w kwocie 500 (pięćset) złotych za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, II. zasądzić od Wojewody [...] na rzecz B. J. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
W dniu 10 lipca 2019 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek B. J. o wymierzenie grzywny organowi za nieprzekazanie skargi B. J. z 3 stycznia 2020 r. na przewlekłość postępowania odwoławczego Wojewody [...] od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...], o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, polegającej na budowie drogi gminnej ul. [...] w Dzielnicy [...]. Wpis od wniosku został uiszczony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm. dalej: "p.p.s.a."), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Stosownie zaś do art. 54 § 2 p.p.s.a. organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.
W myśl art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 11 lutego 2020 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2019 r. (M.P. z 2020 r., poz. 174) przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2019 r. wyniosło 4 918,17 zł.
Z przedstawionych regulacji prawnych jednoznacznie wynika, że podmiot, za pośrednictwem którego kierowana jest dla sądu administracyjnego skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, jest bezwzględnie obowiązany przekazać skargę sądowi, wraz z kompletem akt sprawy i odpowiedzią na skargę, w terminie 30 dni do dnia otrzymania skargi.
Instytucja wymierzenia organowi grzywny w sytuacji braku wywiązania się z nałożonych na niego ustawowych obowiązków w zakresie postępowania sądowoadministracyjnego, ma charakter dyscyplinujący, restrykcyjny i prewencyjny. Mobilizuje ona bowiem organ do niezwłocznego przekazania skargi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę, a jednocześnie stanowi sankcję za niedokonania tych czynności w wymaganym terminie. Zapobiega także naruszeniom tego obowiązku w przyszłości (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2017 r., sygn. I OZ 1702/17 - dostępne w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie internetowej CBOSA).
W uchwale składu siedmiu sędziów NSA z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. II GPS 3/09 (publ. ONSA/WSA 2010/1/2) wskazano, że grzywna z art. 55 § 1 p.p.s.a. ma mieszany, tj. dyscyplinująco-restrykcyjny charakter. Jej celem jest nie tylko doprowadzenie do tego, by organ przekazał sądowi administracyjnemu skargę wraz z aktami sprawy i swoim stanowiskiem, ale także ma ona być sankcją za naruszenie podstawowego prawa jednostki do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, o którym mowa w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Ponadto ma ona również funkcję prewencyjną, której celem jest zapobieżenie naruszeniom prawa w przyszłości. Podkreślić należy, że choć przywołana regulacja konstytucyjna odnosi się do sądu, a nie do organu administracji publicznej, to jednak działanie sądu jest w tym wypadku uzależnione od dokonania przez organ czynności wymienionych w art. 54 § 2 p.p.s.a. Z tej przyczyny organ ponosi odpowiedzialność za uniemożliwianie albo utrudnianie realizacji tego prawa.