Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania licencji pracownika ochrony postanawia 1. przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata 2. zwrócić się do właściwej Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczenie adwokata dla M. K. zam. Z. [...], ul. P.
M. K. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. W uzasadnieniu wniosku podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i dwójką dzieci w wieku szkolnym. Źródłem utrzymania rodziny jest wynagrodzenie żony skarżącego - [...] zł netto, zasiłek celowy wypłacany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Z. - [...] zł oraz dodatek mieszkaniowy - [...] zł. Do wniosku skarżący załączył zaświadczenie z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. o pobraniu w marcu 2010 r. zasiłku rodzinnego w wysokości [...] zł oraz zestawienia naliczeń czynszowych w łącznej kwocie [...] zł. Wyjaśnił, że jego rodzina egzystuje dzięki pomocy brata i znajomych.
Mając powyższe na uwadze zważono, co następuje:
Rozpatrując wniosek o przyznanie prawa pomocy na wstępie zaznaczyć należy, że generalną zasadą postępowania sądowego jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w tym postępowaniu.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym dla siebie i rodziny. Z przepisu tego wynika, że dopiero gdy środki, którymi dysponuje skarżący okażą się niewystarczające może on wystąpić o przyznanie prawa pomocy, a pomoc ta stosowana jest wobec osób nieposiadających żadnego dochodu lub oszczędności lub osób posiadających bardzo niski dochód, a więc takich, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji materialnej pozwalającej na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych.
Dodatkowo należy podkreślić, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest także formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie jej udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Jedyną zatem przesłanką decydującą o pozytywnym rozpoznaniu wniosku w przedmiocie prawa pomocy jest ustalona sytuacja materialna strony, a nie stopień skomplikowania sprawy, czy też nieznajomość przez stronę przepisów prawa.
Mając na uwadze wyjaśnienia skarżącego znajdujące potwierdzenie w aktach sprawy uznać należy, że jego wniosek zasługuje na uwzględnienie. Ze złożonych wyjaśnień wynika, że czteroosobowa rodzina skarżącego utrzymuje się z niewielkiego dochodu pozwalającego na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych. Dodatkowym obciążeniem są stosunkowo wysokie opłaty za mieszkanie, a także wydatki związane z edukacją dzieci. Nie ulega zatem wątpliwości, że skarżący nie jest w stanie partycypować w kosztach postępowania sądowego, ani też ustanowić w sprawie profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym siebie i rodziny.
W związku z powyższym w oparciu o art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono, jak w sentencji.