Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia - odrzucić skargę -
J. K. pismem z dnia [...] lutego 2011 r. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Z akt sprawy wynika, że zaskarżoną decyzję J. K. odebrała w dniu [...] lutego 2011 r. Skarga na w/w rozstrzygnięcie organu II instancji wpłynęła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu [...] marca 2011 r., który [...] marca 2011 r. przekazał ją wraz z załącznikami Wojewodzie [...] - zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270, ze zm.; dalej: p.p.s.a).
Zgodnie z art. 53 § 1 p.p.s.a., skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd odrzuci skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia (58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).
W myśl art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. W związku z tym, że w obecnym stanie prawnym brak jest regulacji, która przewidywałaby konsekwencje wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego oraz określałaby czynności, jakie w takim wypadku powinien podjąć sąd, próbę uzupełnienia tej luki prawnej podejmuje się w drodze wykładni powołanego przepisu dokonywanej w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w piśmiennictwie dotyczącym postępowania sądowoadministracyjnego. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dominuje pogląd, iż w przypadku wniesienia przez skarżącego skargi bezpośrednio do sądu, sąd ten powinien ją przesłać właściwemu organowi administracji publicznej celem nadania jej biegu. O zachowaniu ustawowego, trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi, decyduje wówczas data nadania skargi przez sąd w urzędzie pocztowym na adres właściwego organu administracji publicznej (tak m.in. postanowienie NSA z dnia 19 listopada 2008 r., I FSK 1668/08, postanowienie NSA z dnia 16 września 2008 r., II OSK 1489/07, postanowienie NSA z dnia 10 października 2007 r., II OSK 1433/07, postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. akt II OSK 1674/06, wszystkie powołane orzeczenia publikowane w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Podobne stanowisko prezentowane jest także w doktrynie (T. Woś (w:) T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz"., Warszawa 2008, s. 284).
Termin do wniesienia skargi należy więc uznać za zachowany nie tylko wtedy, gdy w ustawowym terminie strona nadała skargę w polskim urzędzie pocztowym na adres organu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie, lecz także wtedy, gdy uczynił to sąd, do którego strona bezpośrednio skierowała skargę.
Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, iż datą wniesienia skargi przez J. K. jest dzień [...] marca 2011 r., tj. dzień nadania skargi przez WSA w Warszawie w urzędzie pocztowym celem przesłania jej do właściwego organu, to z kolei oznacza, że skarga została złożona z uchybieniem ustawowego trzydziestodniowego terminu przewidzianego do jej wniesienia.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.