Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku R. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi R. B. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata
W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy R. B. podał, że aktualnie przebywa w zakładzie karnym gdzie odbywa karę pozbawienia wolności. Oświadczył, że nie posiada żadnego majątku ani oszczędności, nie jest również zatrudniony w zakładzie karnym w związku z czym nie ma możliwości ponoszenia kosztów sądowych.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym dla siebie i rodziny. Z przepisu tego wynika, że dopiero gdy środki, którymi dysponuje skarżący okażą się niewystarczające może on wystąpić o przyznanie prawa pomocy, a pomoc ta stosowana jest wobec osób nieposiadających żadnego dochodu lub oszczędności lub osób posiadających bardzo niski dochód, a więc takich, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji materialnej pozwalającej na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych.
Dodatkowo należy podkreślić, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest także formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez nią środków na sfinansowanie jej udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe.
Ze złożonego oświadczenia wynika, że skarżący jest osadzony w zakładzie karnym, gdzie nie świadczy żadnej pracy więc nie osiąga jakiegokolwiek dochodu. Również nie posiada majątku bądź oszczędności, nie ma więc możliwości zdobycia środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym i ustanowienie w sprawie profesjonalnego pełnomocnika.
W związku z powyższym w oparciu o art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono, jak w sentencji.