Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Artur Kot po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.G. na decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku rolnym za 2005 r. postanawia : odmówić przyznania prawa pomocy. Sygn. akt VIII SA/Wa 628/07 POSTANOWIENIE Dnia 22 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Artur Kot po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.G. na decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku rolnym za 2005 r. postanawia : odrzucić skargę.
W dniu 26 października 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga S.G. na wskazaną wyżej decyzję, w której zawarty został wniosek o "zwolnienie od opłat sądowych".
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - powoływanej dalej jako u.p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednakże, zgodnie z art. 247 u.p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Oczywista bezzasadność skargi zachodzi wtedy, gdy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego, jest zupełnie oczywiste, że skarga nie może zostać uwzględniona. Będą to zatem tego rodzaju sytuacje, w których przepisy obowiązującego prawa w sposób jasny i jednoznaczny wykluczają możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt II OZ 718/05 z dnia 16 września 2005 r. nie publ.). Oczywista bezzasadność skargi ma miejsce także wówczas, gdy skarga podlega odrzuceniu.
W rozpatrywanej sprawie istnieją przesłanki do odrzucenia skargi, bowiem S.G. złożył skargę po upływie terminu do jej wniesienia tj. po upływie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, co skutkowało odrzuceniem skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a.
Ponadto zauważyć należy, iż skarga dotyczy decyzji w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2005 r. i została wydana przez Wójta Gminy P., a więc organ I instancji, wobec tego jest ona niedopuszczalna w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 6 u.p.p.s.a., gdyż zgodnie z art. 52 § 1 powołanej ustawy skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wniósł prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Decyzja Wójta Gminy P. w przedmiocie wymiaru łącznego zobowiązania podatkowego w podatku rolnym podlega zaskarżeniu zgodnie z art. 127 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. -Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) do organu wyższego stopnia, którym w tym przypadku jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R.
Nadto należy podnieść, iż przedmiotowa decyzja była już przedmiotem oceny Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. na skutek odwołania S.G. Decyzją z dnia [...], nr [...] organ odwoławczy uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W obrocie prawnym nie występuje zaskarżona decyzja.
Istnienie powyższych przesłanek, skutkujących odrzuceniem skargi, wyklucza możliwość przyznania skarżącemu prawa pomocy zgodnie z art. 247 u.p.p.s.a.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji.
Sygn. akt VIII SA/Wa 628/07
UZASADNIENIE
W dniu 26 października 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga S.G. na wskazaną wyżej decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku rolnym za 2005 r.