Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak po rozpoznaniu w dniu 12 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku B. K. o wstrzymanie wykonania decyzji ze skargi B. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego postanawia : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z [...] czerwca 2011 r. (data złożenia w organie) B. K. (skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na decyzję Wojewody [...] z [...] maja 2011 r. w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego.
Jednocześnie wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozpoznania sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazując, że jej wykonanie spowodowałoby niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody dla skarżącej. Strona zaniechała jednak wskazania jakie negatywne skutki łączy z wykonaniem objętej skargą decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Zauważyć należy, iż przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie.
Oceniając przedmiotowy wniosek stwierdzić należy, że zaskarżony akt nie nadaje się do wykonania. Strona skarżąca wniosła bowiem o wstrzymanie wykonania decyzji uchylającej decyzję organu pierwszej instancji i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia temuż organowi.
Wydana na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwana dalej Kpa) decyzja nie nakłada na strony postępowania żadnych obowiązków, ani nie nadaje jakichkolwiek uprawnień. Nie może zatem spowodować niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, o których to okolicznościach jest mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Zauważyć przy tym należy, że zaskarżona decyzja jest orzeczeniem kasacyjnym, jedynym więc skutkiem jaki wywołuje, jest eliminacja z obrotu prawnego decyzji organu pierwszej instancji. Zaś decyzja wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy przez organ pierwszej instancji nie podlega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania (art. 130 § 1 Kpa), ponadto wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji (art. 130 § 2 Kpa). W tych okolicznościach nie sposób uznać, że mogłyby wystąpić okoliczności o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Konkludując wskazać należy, że choć zaskarżona decyzja wywołuje określone skutki procesowe w postaci konieczności podjęcia przez organ administracyjny pierwszej instancji ponownego postępowania w sprawie, to jednak nie można przyjąć, aby brak wstrzymania zaskarżonej decyzji naraził bezpośrednio stroną skarżącą na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.