Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kobylski po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy ze skargi A. M. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie nierozpoznania wniosku postanowił: odrzucić skargę.
A. M. (dalej: "skarżąca") pismem z dnia 24 lutego 2017 r. wystąpiła do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o zastosowanie wobec niej art. 8a - ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 708 ze zm.) i wydanie w tym zakresie stosownej decyzji.
Następnie pismem z dnia 20 marca 2018 r. skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej także jako: "Sąd") skargę na bezczynność postępowania zainicjowanego ww. wnioskiem z dnia 24 lutego 2017 r. Strona zażądała zobowiązania organu do wydania stosownej decyzji administracyjnej, poprzedzając tą skargę wezwaniem organu do zaprzestania naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje, postanowienia, akty, czynności, bezczynności i przewlekłe prowadzenie postępowania (art. 3 § 2 pkt 1-9 ppsa, art. 3 § 2a i § 3 ppsa).
W rozpoznawanej sprawie skarżąca przedmiotem skargi uczyniła bezczynność prowadzenia postępowania zainicjowanego wnioskiem z dnia 24 lutego 2017 r.
o zastosowanie wobec niej art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 708 ze zm.).
Zgodnie z tym przepisem Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może wyłączyć stosowanie art. 15c, art. 22a i art. 24a w stosunku do osób pełniących służbę, o której mowa w art. 13b, ze względu na:
1) krótkotrwałą służbę przed dniem 31 lipca 1990 r. oraz
2) rzetelne wykonywanie zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r., w szczególności z narażeniem zdrowia i życia.
Zdaniem Sądu ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 2270), która wprowadziła m.in. wyżej wymienioną normę (przepis art. 8a) określa zasady przyznawania emerytur dla funkcjonariuszy.
Art. 8a ww. ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. stanowi lex specialis. Jest to zdaniem Sądu norma, którą może zastosować tylko wskazany przez ustawę organ i z tych względów wszczęcie postępowania na wniosek strony w oparciu o art. 8a nie jest możliwe.
Skarżącej na zasadach ogólnych tj. art. 32 wskazanej na wstępie ustawy, przysługiwało będzie odwołanie do sądu powszechnego, od decyzji wydanej w przedmiocie określenia ostatecznej wysokości świadczenia emerytalnego. Odwołanie to przysługuje także w przypadku niewydania decyzji w terminie (art. 32 ust. 5 ustawy). Powyższe wyłącza właściwość sądów administracyjnych.
Należy zwrócić uwagę na treść art. 1 k.p.c. stanowiącego, że sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych są sprawami cywilnymi, do których rozpoznania, stosownie do przepisu art. 2 k.p.c. powołane są sądy powszechne, chyba że przepisy szczególne przekazują je do właściwości innych organów. Sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych objętymi właściwością sądów powszechnych, są sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących ubezpieczeń społecznych, emerytur i rent, a także sprawy wszczęte na skutek niewydania przez organ rentowy decyzji we właściwym terminie (art. 476 § 2 i 3 k.p.c.), zaś organami rentowymi są także organy emerytalne resortów spraw wewnętrznych (art. 476 § 4 pkt 3 k.p.c.).
Wobec powyższego nie jest dopuszczalne również wniesienie skargi na bezczynność w przedmiocie rozpatrzenia przedmiotowego wniosku.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji postanowienia.