Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Nawrot po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B., R. C., S. Z. na bezczynność Prezydenta Miasta [...] postanawia : odrzucić skargę
Pismem z 21 marca 2013 r. (data wpływu do organu) A. B., R.C., S. Z. (skarżący), wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu, skargę na bezczynność Prezydenta Miasta [...] (organ), polegającą na braku działań tegoż organu w sprawie zakłócania stosunków wodnych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie ewentualnie oddalenie podnosząc, iż w niniejszej sprawie nie toczyło się postępowanie w trybie art. 29 ustawy Prawo wodne. Wskazał także, iż wniesienie skargi nie zostało poprzedzone wezwaniem organu do usunięcia naruszenia prawa.
Pismami z dnia 30 kwietnia 2013 r. Sąd wezwał skarżących do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez wskazanie, czy składał zażalenie na bezczynność organu do organu wyższego stopnia w trybie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), pouczając, iż czynności tej należy dokonać w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie niniejsze doręczone zostało skarżącym w dniu 6 i 10 maja 2013 r.
W dniu 13 maja 2013 r. do Sądu wpłynęły pisma skarżących, zawierające oświadczenie, iż nie składali ww. środka zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwana dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 p.p.s.a. należy rozumieć sytuacje, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie.
Droga sądowa jest zatem dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu możliwości załatwienia sprawy w trybie postępowania administracyjnego. Tym samym wniesienie skargi na bezczynność organu jest możliwe dopiero po wniesieniu zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Ponieważ z oświadczeń skarżących wynika, że zażalenia na bezczynność organu do organu wyższego stopnia nie składali, a tym samym nie wyczerpali środków zaskarżenia, skargę niniejszą jako niedopuszczalną należało odrzucić.
Mając na uwadze powołane okoliczności, Sąd na podstawie przepisów art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.