Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury w sprawie niewydania decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Z. na bezczynność Ministra Infrastruktury w sprawie niewydania decyzji postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] września 2011 r. W. Z. (dalej: "skarżąca"), działając na podstawie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: "k.p.a."), skierowała do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na "niezałatwienie sprawy w terminie" przez Ministra Infrastruktury. W uzasadnieniu wskazała, iż w listopadzie 2010 r. wniosła odwołanie od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2010 r. i do dnia dzisiejszego Minister Infrastruktury nie podjął żadnych czynności w przedmiotowej sprawie.

Wskazane wyżej pismo skarżącej sąd administracyjny potraktował jako skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury w sprawie niewydania decyzji.

W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury przedstawił przebieg postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie. Powołując się na art. 52 §3 i §4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") wniósł o odrzucenie skargi wskazując, iż w niniejszej sprawie nie wpłynęło do organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w przywołanym przepisie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. W przypadku skarg na bezczynność organu wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie środka przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r.) na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W rozpoznawanej sprawie skarżąca przed wniesieniem skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury nie wyczerpała trybu przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a., tj. nie wniosła do Ministra Infrastruktury wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Uznać zatem należy, że skarga wniesiona do Sądu przed wyczerpaniem przysługujących stronie środków zaskarżenia jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Na marginesie Sąd wskazuje, iż Minister Infrastruktury rozpoznał wniesione przez skarżącą odwołanie i decyzją z dnia [...] września 2011 r., znak: [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2010 r. Powyższa decyzja została zaskarżona do sądu administracyjnego przez [...]. Sprawa ta prowadzona jest obecnie pod sygnaturą: VIII SA/Wa 1011/11. Jednocześnie Sąd informuje, iż skarżąca jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1