Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. M. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. K. na przewlekłość Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w rozpatrzeniu wniosku postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. M. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) w tym 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) należnego podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę M. K. na przewlekłość Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w rozpatrzeniu wniosku.
W dniu 9 września 2014 r. wpłynęło do Sądu pismo, w którym wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącego, wniosła o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie, oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone ani w całości ani w części. Do pisma załączona ostała powyższa opinia wraz z informacją o jej przesłaniu do strony oraz Okręgowej Rady Adwokackiej w R.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Stosownie natomiast do § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził opinię o braku podstaw prawnych do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 5 sierpnia 2014 r. W sprawie zaistniały zatem przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku i przyznanie stosownego wynagrodzenia według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia (120 zł), podwyższonego o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
W świetle powyższego w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.