Sprawa ze skargi K. R., M. K., K. K., A. K., P. K. na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji postępowania w sprawie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak po rozpoznaniu w dniu 5 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy ze skargi K. R., M. K., K. K., A. K., P. K. na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji postępowania w sprawie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z 20 czerwca 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) K. R., M. K., K. K., A. K., P. K. (zwani dalej: skarżący), reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji postępowania w sprawie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.

Pismami z 27 lipca 2017 r. Sąd, wykonując zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z 26 lipca 2017 r., wezwał pełnomocnika skarżących do uiszczenia wpisu sądowego od skargi oraz do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego uprawniającego do działania w imieniu skarżących przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi. Wezwania niniejsze zostały doręczone pełnomocnikowi skarżących odpowiednio 31 lipca 2017 r. (w zakresie wpisu) i 1 sierpnia 2017 r. (w zakresie braków formalnych skargi, zwrotne potwierdzenia odbioru, k. 18-19 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, zwana dalej: p.p.s.a.), sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.

Wymogi formalne skargi określa przepis art. 57 oraz art. 46 p.p.s.a. Zgodnie z art. 57 § 1 p.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, warunki te określa art. 46 p.p.s.a. W myśl art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Stosownie do art. 46 § 3 p.p.s.a., do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo lub jego wierzytelny odpis, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który w danej sprawie nie złożył jeszcze tych dokumentów przed sądem. W myśl bowiem art. 37 § 1 p.p.s.a., pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Przy czym, zgodnie z art. 48 § 3 p.p.s.a. zamiast oryginału dokumentu strona może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub doradcą podatkowym. Zgodnie z art. 4 ust. 1b ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2016 r. poz. 1999 ze zm.), adwokat ma prawo sporządzania poświadczeń odpisów dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi przepisami. Poświadczenie powinno zawierać podpis adwokata, datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, na żądanie - również godzinę dokonania czynności. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub uszkodzenia) adwokat stwierdza to w poświadczeniu.

Według treści art. 46 § 3 p.p.s.a., brak pełnomocnictwa jest jednocześnie brakiem formalnym pisma strony, w tym konkretnym przepadku skargi. Pozwala to na konwalidacje stwierdzonego braku przez zastosowanie art. 49 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że w przypadku, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Nieuzupełnienie takiego braku stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 3 w związku z art. 49 § 1 in fine p.p.s.a. stanowi podstawę odrzucenia skargi.

Strona 1/2