Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej, prokuratora prokuratury Apelacyjnej, delegowanej do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania Grażyny W. od decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. w przedmiocie odmowy pomocy społecznej w formie okresowego zasiłku gwarantowanego po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu SKO w J.
Tezy

Osobą, która samotnie wychowuje dziecko do 7 roku życia jest także osoba, z którą zamieszkuje i gospodaruje inne pełnoletnie dziecko posiadające własne dochody /art. 2a ust. 1 pkt 1a w związku z art. 31 ust. 4a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej, prokuratora prokuratury Apelacyjnej, delegowanej do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania Grażyny W. od decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 23 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy pomocy społecznej w formie okresowego zasiłku gwarantowanego po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.-G., zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./, o następującym brzmieniu:

czy osoba samotnie wychowująca dziecko, o której stanowi przepis art. 2a ust. 1 pkt 2 a w związku z art. 31 ust. 4a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 r. nr 64 poz. 414 ze zm./ - przestaje spełniać warunek wyłączności utrzymania dziecka do lat 7, w sytuacji gdy zamieszkuje i gospodaruje także z pełnoletnim dzieckiem posiadającym własne dochody?

podjął następującą uchwałę:

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/3

Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.-G., na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./, wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym przytoczonym w sentencji uchwały.

Pytanie prawne zostało przedstawione w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., decyzją z dnia 23 czerwca 2003 r., (...) odmówił Grażynie W. świadczenia z pomocy społecznej w formie gwarantowanego zasiłku okresowego. Jako podstawę prawną swego rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 31 ust. 4a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./, uznając, iż Grażyna W. nie jest osobą samotnie wychowującą dziecko, albowiem zamieszkuje z nią pełnoletnia córka Dorota, która przyczynia się do uzyskania dochodu rodziny i utrzymania rodzeństwa. Sytuacja powyższa powoduje, iż dziecko Grażyny W. jest także na utrzymaniu innych osób.

W odwołaniu od wymienionej decyzji Grażyna W. wniosła o jej uchylenie i przyznanie jej gwarantowanego zasiłku okresowego. Wyjaśniła, iż nie zgadza się z ustaleniami dokonanymi przez organ I instancji. Podała, iż jest osobą rozwiedzioną mającą na utrzymaniu czworo dzieci, w tym dwoje dorosłych. Córka Dorota jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Samotnie wychowuje swoje dziecko, na które otrzymuje alimenty w kwocie 260 zł miesięcznie i zasiłek rodzinny w wysokości 42,50 zł i nie ma możliwości niesienia pomocy finansowej na rzecz rodzeństwa.

Rozpoznając odwołanie Grażyny W., w ocenie składu orzekającego Kolegium, pojawiły się wątpliwości, co do statusu odwołującej się jako osoby samotnie wychowującej dziecko. Wątpliwości te podzielił pełny skład Kolegium występując o wyjaśnienie zagadnienia prawnego przytoczonego w sentencji uchwały.

Kolegium zauważyło, iż oparcie rozstrzygnięcia w rozpatrywanej sprawie jedynie o wykładnię gramatyczną przepisu art. 2a ust. 1 pkt 1a w związku z art. 2a ust. 1 pkt 1 i art. 31 ust. 4a ustawy o pomocy społecznej, uzasadniałoby odmowę przyznania gwarantowanego zasiłku okresowego. Rodzinę bowiem tworzą osoby spokrewnione lub niespokrewnione, pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Odwołująca się wraz z dziećmi i wnukiem stanowi rodzinę w wyżej opisanym znaczeniu. Wspólne zamieszkiwanie i gospodarowanie oznacza między innymi wzajemne wspieranie się członków rodziny, w tym także ponoszenie kosztów obciążających rodzinę. Oznacza to, że Karolina W., córka odwołującej się, nie jest na wyłącznym utrzymaniu matki, bo jest także na utrzymaniu siostry Doroty.

Oparcie rozstrzygnięcia w sprawie jedynie o wykładnię gramatyczną, zdaniem Kolegium, wydaje się jednak nie do pogodzenia z celami i zadaniami pomocy społecznej wymienionymi w art. 1 i art. 2 ustawy o pomocy społecznej. Zdaniem Kolegium, możliwe jest również zastosowanie w sprawie innych metod wykładni, w szczególności funkcjonalnej i systemowej, co może doprowadzić do odmiennych wniosków.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)