Do sposobu liczenia terminów przy składaniu wniosków przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Węgierskiej, Rumunii, Republiki Słowenii i Republiki Bułgarii /Dz.U. nr 228 poz. 1904 ze zm./ stosuje się przepisy art. 12 /w tym jego par. 6/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w związku z art. 262 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2003 r. V SA 1413/03 w sprawie ze skargi Hurtowni "M." Spółka Jawna Krzysztof F., Barbara K. w K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 marca 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na przywóz towaru - oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem uchylono decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 7 marca 2003 r. (...) utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z 4 lutego 2003 r. o odmowie udzielenia Hurtowni "M." Spółka Jawna Krzysztof F., Barbara K. w K. pozwolenia na przywóz towaru określonego kodem PCN 220300010 w ramach kontyngentu taryfowego ustanowionego rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Węgierskiej, Rumunii, Republiki Słowenii i Republiki Bułgarii /Dz.U. nr 228 poz. 1904/.
W motywach wyroku Sąd podkreślił, że mimo wysłania pocztą 13 stycznia 2003 r. przez tę Spółkę kompletnego wniosku o udzielenie wymienionego pozwolenia, w obu decyzjach błędnie przyjęto naruszenie, wynikającego z par. 5 ust. 2 rozporządzenia, terminu 15 stycznia 2003 r., ze względu na wpływ wniosku do organu I instancji w dniu następnym. Stosownie bowiem do mającego w sprawach celnych odpowiednie zastosowanie art. 12 par. 6 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej albo złożone w polskim urzędzie konsularnym. Przytoczone rozporządzenie nie zawiera uregulowań dotyczących zachowania terminu do złożenia wniosku ani wymogu składania takich wniosków bezpośrednio w organie wydającym pozwolenia. Również art. 14[8] ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ odnosi się tylko do terminów rozpoznawania takich wniosków, bez możliwości pomijania zasad określonych w art. 12 Ordynacji podatkowej.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł 3 lutego 2004 r. skargę kasacyjną od tego wyroku na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, zwanej dalej Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w związku z art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ i załączył do tego pisma sporządzony przez radcę prawnego tekst skargi, w której dodatkowo zarzucono wyrokowi naruszenie przepisów postępowania, jakie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Zarzut naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię polegał na przyjęciu, że art. 14[8] Kodeksu celnego odnosi się do terminu rozpatrywania wniosków przez organ, a sformułowanie "otrzymane w terminach określonych w rozporządzeniu" podlega interpretacji według zasad zachowania terminu określonych w art. 12 Ordynacji podatkowej.
Naruszenie przepisów postępowania było z kolei wynikiem pominięcia przez Sąd okoliczności otrzymania przez organ I instancji niekompletnego wniosku Spółki o udzielenie pozwolenia na przywóz towaru. Z tych powodów w skardze kasacyjnej wniesiono o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zasądzenie kosztów postępowania od Spółki na rzecz Ministra.