Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Adam Bącal ( sprawozdawca ) Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Marciniak Sędzia NSA Janusz Zubrzycki Protokolant Jan Jaworski po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1237/06 w sprawie ze skargi M.B. w przedmiocie niewykonania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 1275/05 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
1. Wyrokiem z dnia 26 października 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1237/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Ż. grzywnę w wysokości 100 zł w sprawie ze skargi M.B. na niewykonanie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2005 r., sygn. akt. III SA/Wa 1275/05.
2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym stanie faktycznym przyjętym przez sąd: Pismem z 14 marca 2006 r. M.B. wniósł o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Ż. grzywny za niewykonanie wyroku, na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.: dalej p.p.s.a.). Wyrokiem bowiem z dnia 9 września 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 1275/05, WSA w Warszawie uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2005 r. oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. z [...] stycznia 2005 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku podatnika o stwierdzenie nadpłaty za grudzień 1997 r. Z uzasadnienia wyroku wynika, iż w rozpoznawanej sprawie, mimo iż skorygowana deklaracja została złożona przed złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty, nie ma przeszkód do uznania tego faktu za wypełnienie dyspozycji art. 75 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., dalej: o.p.). W konsekwencji brak było podstaw do zastosowania rygoru w postaci pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia na podstawie art. 169 § 4 o.p.
Wyrok ten wpłynął do Kancelarii Urzędu Skarbowego w Ż. w dniu 9 stycznia 2006 r.
3. Pismem z dnia 25 stycznia 2006 r. (wpływ do organu dnia 31 stycznia 2006 r.) pełnomocnik skarżącego wezwał Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. do wykonania wyroku sądu z dnia 9 września 2005 r. Z kolei pismem z dnia 14 marca 2006 r. (wpływ do organu 16 marca 2006 r.) wniesiono skargę o wymierzenie organowi grzywny z tytułu niewykonania wyroku.
W dniu 17 marca 2006 r. dokonano zwrotu na rachunek bankowy skarżącego nadpłaty w wysokości wynikającej z korekty deklaracji wraz z odsetkami.
4. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie sąd pierwszej instancji wskazał, powołując się na treść art. 154 § 1 p.p.s.a., że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Zdaniem sądu pierwszej instancji przez niewykonanie; wyroku należy rozumieć pozostawanie w bezczynności w podjęciu lub kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną lub w innej formie przewidzianej prawem. W przypadku wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, termin jego wykonania mija z upływem terminu wyznaczonego przez Sąd na wydanie aktu lub dokonanie określonej czynności. W związku z tym wskazano, że z uzasadnienia wyroku z dnia 9 września 2005 r. wynikało, że w rozpoznawanej, mimo iż skorygowana deklaracja została złożona przed złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty, nie było przeszkód do uznania tego faktu za wypełnienie dyspozycji art. 75 § 3 o.p. W konsekwencji, brak było podstaw do zastosowania rygoru w postaci pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia na podstawie art. 169 § 4 o.p. Dlatego też Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ż., będąc związany prawomocnym wyrokiem sądu, na podstawie art. 153 p.p.s.a,, obowiązany był do rozpoznania wniosku skarżącego w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty za grudzień 1997 r. przyjmując, iż spełnione zostały przesłanki z art. 75 § 3 o.p. tj., że równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatnik, złożył skorygowane zeznanie. Powołując się w związku z powyższym na treść art. 286 § 2 p.p.s.a. oraz art. 77 § 1 pkt. 6 o.p. sąd podniósł, że skoro organ uznał za zasadne dokonanie podatnikowi zwrotu nadpłaty podatku za grudzień 1997 r. to zwrot ten powinien być dokonany najpóźniej 10 marca 2006. W sprawie nie jest natomiast sporne, iż przedmiotowego zwrotu dokonano 17 marca 2006 r., czyli po upływie terminu, jaki na załatwienie tej sprawy wyznacza ustawa. Nie zaistniały jednocześnie zdaniem sądu okoliczności, o których mowa w art. 139 § 4 o. p., które mogłyby wpłynąć na wydłużenie tego terminu. W konsekwencji zatem powyższego sąd uznał, że w chwili wniesienia skargi, tj. w dniu 16 marca 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ż. pozostawał w bezczynności nie wykonawszy obowiązku nałożonego na niego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 września 2005 r. Wobec powyższego, a także uznając, że skarżący wypełnił przesłankę wynikającą z art. 154 § 1 p.p.s.a., poprzez wezwanie organu do wykonania wyroku, skargę zawierającą żądanie wymierzenia grzywny uznano za zasadną.