Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skarg R. A. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Protokolant starszy asystent sędziego Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 633/16 w sprawie ze skarg R. A. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] marca 2016 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. postanawia sprostować wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 listopada 2016 r., sygn. akt: III SA/Kr 633/16 w ten sposób, że w komparycji wyroku w wersie trzecim od dołu w miejsce "[...] marca 2016 r." wpisać "[...] marca 2016 r." 2. oddala skargę kasacyjną, 3. zasądza od R. A. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 3000 (trzy tysiące) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 16 listopada 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 633/16, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718, obecnie: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oddalił skargi R. A. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z [...] marca 2016 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], z [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd podał, że orzekające organy trafnie uznały, że zgromadzony materiał dowodowy dawał podstawy do powzięcia przez organy celne uzasadnionych wątpliwości, że zadeklarowana przez skarżącego wartość celna towaru w zgłoszeniach celnych SAD stanowi całkowitą faktycznie zapłaconą lub należną kwotę, o której mowa w art. 29 WKC.

Podstawę tych wątpliwości stanowiły informacje przekazane przez Prokuraturę oraz Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Również chińskie władze celne, w ramach międzynarodowej pomocy prawnej, przekazały informacje wskazujące na wielokrotne zaniżanie wartości celnej importowanych towarów przez firmę skarżącego. Organy celne pozyskały informacje z EUROSTATU odnośnie średniej ceny jednostkowej towarów objętych kodami kontrolowanych zgłoszeń celnych CN 6201 13 90, CN 6104 62 00, CN 6204 62 39, CN 6202 93 00, CN 6202 13 10, sprowadzonych z Chin w okresie od października 2010 r. do kwietnia 2011 r., by określić średnią cenę dla towarów zakwalifikowanych do wskazanych kodów CN, zestawiając je z cenami towarów ze wszystkich krajów unijnych na podstawie kodu taryfy celnej, sprowadzonych z Chin w okresie zbliżonym do daty zgłoszenia celnego, porównując je jeszcze dodatkowo ze średnią ceną podaną w SAD przez skarżącego. Nadto, organy zwróciły się o weryfikację wskazanych przez nie faktur. Posiadając uzyskane w ramach współpracy dokumenty z chińskich deklaracji eksportowych, w ramach których znane były warunki dostawy przedmiotowych towarów, jako dostarczone na statek (Free On Board, w skrócie FOB), mając na względzie okoliczność, że w zgłoszeniu celnym wskazano, że towar był dostarczony w warunkach CIF (tj. Cost, Insurance, Freight - koszt, ubezpieczenie i fracht), organy ustaliły, zwracając się do firmy, która zgodnie z konosamentem Bill of Lading o wskazanym numerze, dokonywała usługi transportu towaru drogą morską, średnią cenę frachtu z portów chińskich do Hamburga, jak to wskazano w konosamencie i w okresie kiedy był on sporządzany z uwzględnieniem wysokości kosztów transportu i sytuacji, kiedy warunki dostawy zostały określone. Pozwoliło to obliczyć organom wartość towaru przy realizacji transakcji na warunkach FOB. Powyższe dało podstawę do zakwestionowania wiarygodności w zadeklarowanej w zgłoszeniu celnym wartości celnej towarów i uznania, że podana przez skarżącego w zgłoszeniu celnym wartość celna towaru nie mogła stanowić ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, o której mowa w art. 29 WKC, gdyż podana wielkość w obliczu powyższego jest nieobiektywna.

Strona 1/10