Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Marek Sachajko (spr.) Protokolant Anna Wojtowicz-Hess po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Lu 1054/15 w sprawie ze skargi A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 17 grudnia 2015 r., III SA/Lu 1054/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji - oddalił skargę.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Zaskarżoną do Sądu decyzją Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej utrzymał w mocy decyzję własną z [...] kwietnia 2015 r., nr [...], którą odmówiono uchylenia decyzji Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z [...] lutego 2014 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Lublinie z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] o stwierdzeniu powstania po stronie A. R. długu celnego w wysokości 2.530 zł w związku z przywozem i nielegalnym wprowadzeniem na obszar celny Wspólnoty indywidualnie oznaczonego samochodu osobowego.
W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.
Decyzją z [...] listopada 2013 r. Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził powstanie długu celnego w przywozie w związku z nielegalnym wprowadzeniem na obszar celny Wspólnoty samochodu osobowego marki Honda Accord Tourer; określił kwotę należności wynikającej z długu celnego: 2.530 zł oraz wezwał A. R. (dalej jako skarżący, dłużnik) do uiszczenia tej należności wraz z odsetkami.
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Celnej ww. decyzją z [...] lutego 2014 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. WSA w Lublinie wyrokiem z 9 października 2014 r., III SA/Lu 431/14 oddalił skargę A. R. Wyrok jest prawomocny od 25 grudnia 2014 r.
Pismem z [...] grudnia 2014 r. dłużnik wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z [...] lutego 2014 r. Jako podstawę wznowienia postępowania wskazał art. 240 § 1 pkt 1 i 5 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu wniosku napisał, że organy celne określiły należność celną przyjmując za podstawę wartość samochodu w oparciu o sfałszowane dokumenty, co - zdaniem skarżącego - wypełnia przesłankę określoną w art. 240 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Skarżący podniósł, że w sprawie pojawił się nowy istotny dowód, nieznany organowi w momencie wydania decyzji, tj. faktura zbycia pojazdu, która określa wartość pojazdu w momencie jego importu na obszar celny Wspólnoty. Jego zdaniem organ winien przyjąć tę wartość do ustalenia wartości celnej sprowadzonego pojazdu.
Po przeprowadzeniu postępowania decyzją z [...] kwietnia 2015 r. Dyrektor Izby Celnej odmówił uchylenia własnej decyzji z [...] lutego 2014 r., wobec niestwierdzenia istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1 pkt 1 i pkt 5 Ordynacji podatkowej. Rozpoznając odwołanie dłużnika, ww. decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. utrzymał w mocy decyzję własną.
Dyrektor Izby Celnej rozpatrując odwołanie wyjaśnił, że zgodnie z wnioskiem strony postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznowione zostało na podstawie art. 240 § 1 pkt 1 i 5 Ordynacji podatkowej, w celu zbadania czy dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe oraz czy po wydaniu decyzji ostatecznej wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który ją wydał. Organ ocenił, że przeprowadzone w tym zakresie postępowanie wykluczyło istnienie przesłanek do wznowienia postępowania.