Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia del. NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Jerzy Sulimierski Protokolant Magdalena Rosik po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 13 kwietnia 2007 r. sygn. akt III SA/Po 1136/06 w sprawie ze skargi V. P. Spółki z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w P. na rzecz V. P. Spółki z o.o. w P. 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2007 r. sygn. akt III SA/Po 1136/06, po rozpoznaniu sprawy ze skargi V. P. spółki z o.o. w P., uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu cła oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Przedstawiając w uzasadnieniu orzeczenia stan sprawy Sąd I instancji podał, że zgłoszenie celne dokonane zostało przez Spółkę w dniu [...] marca 2003 r. według dokumentu SAD nr [...]. Strona uiściła cło bez zastosowania preferencji celnych, ponieważ nie dysponowała wówczas dokumentem potwierdzającym preferencyjne pochodzenie towarów. Po otrzymaniu od eksportera wskazanego dokumentu Spółka złożyła dwa wnioski - z dnia [...] lutego 2004 r. i [...] kwietnia 2004 r. - o uznanie pierwotnego zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.
Naczelnik Urzędu Celnego w P. decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] uwzględnił w całości powyższe wnioski i uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej preferencji, zastosowanej stawki celnej oraz obliczenia kwoty wynikającej z długu celnego. Organ stwierdził, że towar istotnie posiada preferencyjne pochodzenie z Unii Europejskiej i określił nadpłatę długu celnego w wysokości 79,60 zł.
Spółka w dniu [...] stycznia 2005 r. złożyła wniosek o dokonanie zwrotu należności celnych, w wyniku którego decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] organ zwrócił Spółce cło w kwocie 65,60 zł. W uzasadnieniu organ wskazał, że § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 2003 r. w sprawie zwrotu cła lub umarzania należności celnych (Dz.U. Nr 170, poz. 1653) nakazuje, by wniosek o zwrot należności celnych został złożony w terminie jednego roku od dnia powiadomienia o należnościach celnych. W związku z tym, że powiadomienie dłużnika o należnościach celnych nastąpiło w dniu zgłoszenia celnego - [...] marca 2003 r., a wniosek o zwrot cła złożono dopiero [...] stycznia 2005 r., czyli po upływie rocznego terminu wskazanego w rozporządzeniu, organ odmówił zwrotu pozostałej części cła w kwocie 14,00 zł.
Po rozpoznaniu odwołania Spółki Dyrektor Izby Celnej w P. decyzją z dnia [...] października 2006 r. utrzymał powyższe rozstrzygnięcie w mocy. Organ uznał, że wydanie decyzji stwierdzającej istnienie nadpłaty cła nie mieści się w ramach pojęcia rejestracji retrospektywnej długu celnego, a co za tym idzie, doręczenie tej decyzji nie jest równoznaczne z powiadomieniem dłużnika o dochodzonych od niego należnościach. Zarejestrowanie należności celnych nastąpiło bowiem już w dniu objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu w oparciu o przyjęte zgłoszenie celne. Doręczenie jest jedynie poinformowaniem strony o istnieniu nadpłaconego cła. Organ stwierdził także, że nie istnieje związek między spornym rocznym terminem na ubieganie się o zwrot cła a trzyletnim terminem na weryfikację zgłoszeń celnych ani dwuletnim terminem na przedłożenie faktury z deklaracją pochodzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. uwzględnił skargę Spółki wniesioną na powyższą decyzję i stwierdził, że uprawnienie do żądania zwrotu nadpłaconego cła w związku z retrospektywnym zastosowaniem obniżonej stawki celnej winno być rozpatrywane w świetle przepisu art. 246 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (t.j.: Dz.U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 ze zm.) i w konsekwencji uprawnienie to nie jest ograniczone rocznym terminem, o którym mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów, lecz terminem trzyletnim przyjętym w art. 246 § 4 Kodeksu celnego.