Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 5 maja 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 218/11 w sprawie ze skargi B. C. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o przywozie towarów oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 5 maja 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 218/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę B. C. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
Prezes Agencji Rynku Rolnego decyzją z [...] maja 2005 r. nadał B. C. (dalej: skarżący) upoważnienie w zakresie przywozu nasion konopi innych niż siewne o kodzie CN 1207 99 91. Decyzją z [...] czerwca 2009 r. udzielił pozwolenia na przywóz nasion konopi innych niż siewne oznaczonych wskazanym kodem w ilości 63.000 kg. Skarżący na podstawie zgłoszeń celnych z [...] czerwca 2009 r., [...] lipca 2009 r. i [...] sierpnia 2009 r. dokonał przewozu towaru w ilości 62.554 kg.
Decyzją z [...] października 2010 r. Prezes ARR nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 60% wartości celnej nasion konopi. Uznał, że skarżący nie wywiązał się z zobowiązania nałożonego art. 17 ust. 2 akapit 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 507/2008 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1673/2000 w sprawie wspólnej organizacji rynku lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. Urz. UE L 149 poz. 38; dalej rozporządzenie Komisji nr 507/2008) oraz § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 8 lutego 2005 r. w sprawie pozwoleń na przywóz konopi z krajów trzecich (Dz. U. Nr 24 poz. 198, dalej rozporządzenie MGiP), który stanowi, że przedsiębiorca występując z wnioskiem o wydanie pozwolenia, zobowiązuje się, że w terminie 12 miesięcy od dnia udzielenia pozwolenia przywiezione nasiona zostaną: uczynione niezdatnymi do siewu, wymieszane z nasionami innymi niż konopie, do celów żywienia zwierząt lub wywiezione do kraju trzeciego. W związku z niedopełnieniem powyższego obowiązku organ uznał, że spełniona została dyspozycja art. 39a ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarowym z zagranicą (Dz. U. Nr 97, poz. 963 ze zm.; dalej ustawa o administrowaniu).
Rozpoznając sprawę na skutek odwołania skarżącego, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] grudnia 2010 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Podzielił stanowisko Prezesa ARR, że skarżący nie spełnił wymagań określonych w art. 17 ust. 2 akapit 2 rozporządzenia Komisji nr 507/2008 oraz § 4 ust. 2 rozporządzenia MGiP. Wskazał, że przedsiębiorca w terminie 14 miesięcy od daty wydania pozwolenia nie przedłożył Prezesowi ARR dokumentów potwierdzających poddanie nasion konopi wymaganych prawem działaniom. W rozpoznawanej sprawie termin na przedłożenie takich dokumentów mijał w [...] sierpnia 2010 r., natomiast protokoły zmieszania ziaren konopi z innymi ziarnami w celu wytworzenia paszy dla ptaków oraz protokoły strat wpłynęły do Prezesa ARR [...] października 2010 r. wraz z odwołaniem od decyzji Prezesa ARR.
Organ stwierdził, że wykorzystania nasion konopi do określonej mieszanki paszowej przez kontrahentów skarżącego nie można uznać za spełnienie obowiązku określonego w rozporządzeniu MGiP, gdyż Agencja Rynku Rolnego nie dysponuje uprawnieniami kontrolnymi wobec kontrahentów skarżącego. To skarżący, a nie jego kontrahenci, zobowiązał się do uczynienia nasion konopi niezdatnymi do siewu lub poddaniu je innym działaniom określonym w rozporządzeniu. Ponadto skarżący nie przedstawił dokumentów potwierdzających zakup surowców do produkcji pasz oraz sprzedaż pasz gotowych lub raport produkcyjny z wytworzonej serii mieszanki paszowej wraz z recepturą, o jakich mowa w § 7 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia MGiP, czego nie spełniają przesłane przez skarżącego dokumenty.