Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 616/16 w sprawie ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie zajęcia towarów 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 13 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 616/16 oddalił skargę [...] (dalej: skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. (dalej: Dyrektor IC) z [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zajęcia towaru.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 29 października 2015 r. skarżąca złożyła zgłoszenie celne objęcia procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu towaru w postaci kilku produktów leczniczych w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U z 2008 r. Nr 45, poz. 271, ze zm.; dalej: u.p.f.).
Organ celny pismem 10 listopada 2015 r. poinformował skarżącą, że przepis art. 68 ust. 5 u.p.f. dotyczy wyłącznie przywozu produktów leczniczych w ruchu podróżnych i nie może być podstawą do sprowadzenia produktów leczniczych za pośrednictwem przesyłek kurierskich lub pocztowych. Wobec tego wskazał na możliwość zgłoszenia towaru do procedury powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty. Ponadto wyjaśnił, że w przypadku niezgłoszenia towarów do procedury powrotnego wywozu organ celny dokona zajęcia towaru na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. z 2015 r., poz. 858 ze) i wystąpi o orzeczenie jego przepadku na rzecz Skarbu Państwa.
Skarżąca poinformowała, że nie ma możliwości powrotnej wysyłki towaru, w związku z tym zawnioskowała o uregulowanie sytuacji celnej towaru.
Postanowieniem z 16 listopada 2015 r. organ celny zajął przedmiotowy towar na podstawie art. 30 ust. 1 Prawa celnego i zdeponował go w magazynie depozytowym.
W wyniku rozpoznania zażalenia skarżącej, Dyrektor IC utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
W motywach postanowienia Dyrektor IC odnosząc się do interpretacji art. 68 ust. 5 u.p.f. stwierdził, że przepis ten podlega ścisłej wykładni i nie należy go odnosić do sprzedaży wysyłkowej produktów leczniczych. Nie jest wymagana zgoda Prezesa Urzędu na przywóz z zagranicy produktu leczniczego na własne potrzeby lecznicze, w liczbie nieprzekraczającej pięciu najmniejszych opakowań, wyłącznie w przypadku, kiedy osoba fizyczna podróżuje/przemieszcza się przez granice RP wraz z produktami leczniczymi posiadanymi na swój indywidualny użytek i przewożonymi w jej bagażu podróżnym.
W związku z tym zgłoszone przez skarżącą produkty lecznicze nie mogły zostać objęte wnioskowaną procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu, a wobec braku możliwości powrotnego ich wywozu zostały prawidłowo zajęte w celu uregulowania ich sytuacji.
Sąd I instancji wyrokiem z 13 lipca 2016 r. oddalił skargę.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że ustalenia stanu faktycznego sprawy były bezsporne. Skarżąca sprowadziła towar w postaci kilku produktów leczniczych z USA za pośrednictwem kuriera. Istota sporu pomiędzy sprowadzała się do odpowiedzi na pytanie czy dopuszczalne było sprowadzenie do Polski produktów leczniczych w ramach limitu pięciu opakowań na własne potrzeby, o którym mowa w art. 68 ust. 5 u.p.f. za pośrednictwem usług kurierskich.