Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia del. WSA Grzegorz Panek (spr.) Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "[A.]" Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 1169/16 w sprawie ze skargi "[A.]" Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek od zwracanych należności celnych 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od "[A.]" Spółki z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 września 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 1169/16 oddalił skargę [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek od zwracanych należności celnych.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 11 lutego 2009 r. przedstawiciel bezpośredni [...] - dalej: Spółka lub Skarżąca - zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu towar określony jako “dekodery telewizji satelitarnej - cyfrowe typ SMT-H6106W". Towar został zaklasyfikowany do kodu TARIC 8528 71 19 00 z preferencyjną stawką celną w wysokości 14% i stawką podatku VAT 22%.
Spółka wnioskiem z 21 grudnia 2011 r. - w trybie art. 236 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L 302 z dnia 19 października 1992 r., str. 1, z późn. zm.; dalej: WKC) - zwróciła się o zwrot należności celnych wraz z odsetkami od dekoderów zgłoszonych do odpraw celnych.
W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że towary te winny być klasyfikowane do kodu CN 8528 71 13 (TARIC 8528 71 13 00) z zerową stawką celną. Wynika ona z zobowiązań sygnatariuszy Porozumienia w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej składającego się z Deklaracji Ministerialnej w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej, określającej pewne warunki konieczne do zniesienia ceł na produkty technologii informacyjnej, przyjętej w dniu 13 grudnia 1996 r. podczas pierwszej konferencji WTO w Singapurze oraz aneksów i załączników do niej (dalej: Porozumienie ITA). W datach dokonywania przez spółkę zgłoszeń celnych dekoderów set-top boksy mogły być klasyfikowane do kodów: CN 8528 71 13 i CN 8528 71 19, a zróżnicowanie to było efektem konieczności dostosowania prawodawstwa Wspólnoty do Porozumienia ITA.
Decyzją z [...] czerwca 2013 r. nr [...] Naczelnik Urzędu orzekł o zwrocie wnioskowanych należności celnych. Spółka wniosła odwołanie od powyższej decyzji.
Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z [...] maja 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu z [...] czerwca 2013 r. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że analiza materiału dowodowego przeprowadzona pod kątem ustalenia prawidłowej klasyfikacji taryfowej towaru w oparciu o zasady określone regułą 1 i 6 ORINS dała podstawę do wykluczenia dekodera SMT-H6106 z kodu CN 8528 71 13. Sporny towar winien być klasyfikowany w kolejnej najbardziej charakterystycznej podpozycji, czyli do kodu CN 8528 71 19.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła Spółka, domagając się uchylenia decyzji obu instancji i zasądzenia kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 10 grudnia 2014 r., V SA/Wa 1846/14 uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od Dyrektora Izby na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego. W ocenie Sądu, ponieważ podstawę klasyfikacji towaru stanowiła Reguła 6. ORINS, organy orzekające winny były zbadać, czy towar spełniał trzy kryteria "podpozycji czterokreskowej", decydujących o zaklasyfikowaniu towaru do podpozycji 8528 71 13 WTC, tj. czy posiadał wbudowany tuner wideo dla cyfrowej telewizji naziemnej oraz telewizji satelitarnej; czy użyta technologia umożliwiała, dzięki swej funkcjonalności, dostęp do sieci Internet, jak również zapewniała dwukierunkową wymianę danych, a także czy importowany towar spełniał tzw. kryterium "występowania" modemu dostępu do Internetu. Sąd zauważył, że TSUE w wyroku z dnia 22 listopada 2012 r. (wydanego w połączonych sprawach C-320, C-330/11, C-382/11 i C-383/11 Digitalnet OOD, Cifrowa kompanija OOD oraz M SAT KEJBYŁ AD przeciwko Naczałnik na Mitniczeski punkt - Warna Zapad pri mitnica Marna) dokonał wykładni terminu modem. Zdaniem Sądu, TSUE stanął na stanowisku, iż CN powinna być interpretowana w ten sposób, że w celu zaklasyfikowania danego towaru do podpozycji 8528 71 13 modem dostępu do Internetu oznacza urządzenie, które jest w stanie samodzielnie, bez interwencji żadnego innego urządzenia lub mechanizmu, umożliwić dostęp do Internetu i zapewnić interaktywność i dwukierunkowość. Wskazany wyrok TSUE zawiera wykładnię prawa unijnego w zakresie taryfikacji, zatem powinien być uwzględniony przy dokonywaniu wykładni norm CN i przy ich stosowaniu.