Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędziowie NSA Joanna Kabat-Rembelska Joanna Sieńczyło - Chlabicz Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 20 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1945/11 w sprawie ze skargi H. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od H. W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. oddalił skargę H. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] września 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej wymiaru należności celnych oraz podatku od towarów i usług.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Decyzją z [...] września 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w R. określił dla towaru ujętego w zgłoszeniu celnym z [...] lutego 2006 r., nr SAD [...]: dług celny, prawidłową kwotę podatku od towarów i usług, dokonał retrospektywnego zaksięgowania długu celnego oraz wezwał H. W. i P. G. do zapłaty łącznej kwoty 15.885 zł tytułem nieuiszczonych należności celnopodatkowych.

Przed wydaniem decyzji Naczelnik Urzędu Celnego wystąpił do Centrum Personalizacji Dokumentów MSWiA - Wydział Ochrony Informacji Niejawnych w Warszawie z wnioskami o udostępnienie danych ze zbioru danych osobowych dotyczących H. W. i P. G. Naczelnik UC wystąpił, w tym celu, także do właściwych jednostek Policji. Z poczynionych ustaleń wynikało, że H. W. i P. G. nie przebywają pod adresami miejsca zameldowania, a faktyczne miejsca pobytu nie są znane.

Postanowieniem z [...] marca 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego, po uzyskaniu ww. informacji, wszczął z urzędu postępowanie w sprawie. Organ dokonał doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania w trybie art. 83 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. 2013 poz.727 ze zm., dalej "p.c."). W tym celu dokonał wywieszenia postanowienia na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Celnym w R. na okres 14 dni. Następnie organ wydał wskazaną wyżej decyzję z [...] września 2010 r. Decyzja została tego samego dnia wywieszona na tablicy ogłoszeń Urzędu Celnego w R. i uznana za doręczoną w trybie art. 83 p.c. w dniu 30 września 2010 r.

W związku z brakiem wniesienia środków odwoławczych do opisanej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w R., stała się ona ostateczna.

Pismem z 31 marca 2011 r. H. W. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności 12 decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w R. określających kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług, w tym również decyzji z [...] września 2010 r. Strona uznała, iż decyzja ostateczna organu pierwszej instancji została wydana z rażącym naruszeniem prawa, albowiem jej zdaniem, na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej O.p.), stwierdzić należy, że Naczelnik Urzędu Celnego wydał rozstrzygnięcie poza prawidłowo wszczętym i przeprowadzonym postępowaniem administracyjnym w sprawie, w związku z czym zasadnym pozostaje stwierdzenie jej nieważności. Dla skutecznego wszczęcia postępowania, stosownie do art. 165 § 1, § 2 i § 4 O.p., konieczne jest doręczenie stronie postanowienia o wszczęciu postępowania, a w sprawie postanowienie zostało uznane za doręczone w trybie art. 83 p.c. W tym samym trybie zostało doręczone zawiadomienie o możliwości zapoznania się z aktami postępowania i sama decyzja. Art. 73 ust. 1 p.c. określa przepisy O.p., jakie mają zastosowanie w postępowaniu celnym, odpowiednio art. 12 oraz dział IV, z uwzględnieniem zmian wynikających z prawa celnego, co powoduje, że należy uwzględniać regulację art. 82 i art. 83 p.c. jednakże w literalnym brzmieniu. Przepis ten odnosi się do "osoby nieznanej", a skarżący tego warunku nie spełnia. Nie był osobą nieznaną z miejsca pobytu lub adresu, a podjęte przez organy celne działania mające na celu skuteczne, osobiste doręczenie mu postanowienia o wszczęciu postępowania oraz decyzji były niewystarczające.

Strona 1/9