Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Barbara Stukan- Pytlowany (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Łd 1063/16 w sprawie ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 25 stycznia 2012 r. nr XXXI/551/12 w części dotyczącej § 9 ustęp 3 i § 10 ustęp 2 załącznika Nr 1 do uchwały w przedmiocie ustalenia opłat za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Rady Miejskiej w Łodzi na rzecz Wojewody Łódzkiego 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 16 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Łd 1063/16, w sprawie ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 25 stycznia 2012 r. w przedmiocie ustalenia opłat za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego w Łodzi - stwierdził nieważność § 9 ust. 3 i § 10 ust. 2 załącznika nr 1 do ww. uchwały. Orzekł też o kosztach postępowania.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
W dniu 25 stycznia 2012 r. Rada Miejska w Łodzi podjęła uchwałę nr XXXI/551/12 w sprawie ustalenia opłat za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego w Łodzi. Podstawę prawną uchwały stanowił art. 7 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2011 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. nr 50 poz. 601 ze zm.)
W załączniku nr 1 do uchwały pt. "Przepisy taryfowe w lokalnym transporcie zbiorowym Miasta Łodzi" w § 9 ust. 1 określono, że w razie stwierdzenia przez kontrolera zaistnienia co najmniej jednego z następujących zdarzeń:
1) brak biletu lub posiadanie biletu nieważnego za przejazd osoby;
2) brak dokumentu uprawniającego do bezpłatnego lub ulgowego przejazdu;
3) spowodowanie zatrzymania pojazdu lub zmiany trasy pojazdu bez uzasadnionej przyczyny
- pasażer jest zobowiązany do uiszczenia opłaty dodatkowej, w wysokości określonej w ust. 3 oraz w sytuacji określonej w pkt 1 i 2 - opłaty za podróż o wartości równej cenie biletu jednoprzejazdowego, o którym mowa w pkt I.2 załączników nr 2-4 do uchwały. W ust. 3 wskazano, że z zastrzeżeniem ust. 4 wysokość opłaty dodatkowej wynosi
1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 i 2 - 200zł;
2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 3 - 300zł.
Natomiast w § 10 ust. 2 załącznika nr 1 do ww. uchwały Rada Miejska w Łodzi ustaliła, że wysokość opłaty manipulacyjnej wynosi 10 zł.
Kontrola powyższej uchwały przez Wojewodę Łódzkiego wykazała, że załącznik nr 1 do uchwały ustalający przepisy taryfowe dotyczące przewozu osób w środkach komunikacji lokalnego transportu zbiorowego w Łodzi zawiera postanowienia sprzeczne z prawem, jednakże z powodu upływu terminu, o którym mowa w art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wojewoda jako organ nadzoru nie mógł stwierdzić ich nieważności.
W piśmie z dnia 7 września 2016 r. skierowanym do Prezydenta Miasta Łodzi, organ nadzoru wskazał, że uchwała nr XXIX/754/l6 Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie ustalenia opłat za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego w Łodzi zawiera postanowienia, które w jego ocenie naruszają prawo. W ocenie organu nadzoru Rada Miejska w Łodzi ustaliła wysokość opłaty dodatkowej i manipulacyjnej zamiast sposób ustalania tych opłat, czym naruszyła art. 34a ustawy Prawo przewozowe. Jednocześnie organ nadzoru zalecił zbadanie, czy wcześniej obowiązujące uchwały nie zawierały podobnych zapisów naruszających art. 34a ustawy Prawo przewozowe.