Ponieważ Prezes UOKiK w dniu [...] marca 2011 r. poinformował, że wniosek strony o wydanie opinii - jako warunku koniecznego do rozpatrzenia wniosku o restrukturyzację - w związku z upływem terminu wyznaczonego do jego uzupełnienia o stosowne informacje i dokumenty został uznany za cofnięty, Naczelnik Urzędu Celnego w [...] decyzją z [...] lutego 2012 r. umorzył postępowanie na podstawie art. 208 § 1 Op. Uznając, że w sprawie nie zachodzi przesłanka bezprzedmiotowości postępowania, Dyrektor Izby Celnej w Warszawie decyzją z [...] lutego 2013 r. uchylił decyzję organu I instancji.
Rozstrzygnięcie organu odwoławczego zostało następnie wyrokiem z 10 stycznia 2014 r. uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z przyczyn formalnych (tożsamości strony postępowania).
Decyzją z [...] grudnia 2014 r. Dyrektor Izby Celnej w Warszawie utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Celnego z [...] lutego 2012 r.
Stwierdził, że wnioskując o restrukturyzację należności celnych strona nie spełniła warunków wynikających z art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o pomocy publicznej, tzn. na żądanie organu nie przedstawiła opinii Prezesa UOKiK. Pomimo pism Prezesa UOKiK z [...] kwietnia 2012 r. i [...] czerwca 2013 r. informujących stronę o niekompletności wniosku o wydanie opinii w sprawie pomocy indywidualnej na restrukturyzację oraz wzywających do uzupełnienia dostrzeżonych braków, nie uzupełniła ona wniosku, co spowodowało pozostawienie go bez rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę stwierdził, że [...] listopada 2002 r. skarżący wniósł o restrukturyzację należności celnych orzeczonych decyzją Dyrektora Urzędu Celnego w [...] z [...] kwietnia 2002 r. Aktem prawa materialnego regulującym problematykę pomocy publicznej w dacie składania wniosku była zatem ustawa z 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji. W sprawie, ze względu na toczący się spór, decyzja o warunkach restrukturyzacji nie została wydana, a w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego doszło do zmiany przepisów prawa, które zmodyfikowały procedurę.
Ustawa o restrukturyzacji wyróżniała trzy etapy postępowania restrukturyzacyjnego, tj. wszczęcie postępowania, wydanie decyzji o warunkach restrukturyzacji i zakończenie restrukturyzacji. W sprawie miało miejsce wszczęcie postępowania, jednak nie doszło do wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji.
W związku z wstąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej w struktury Unii Europejskiej, w stosunku do należności powstałych przed dniem akcesji, co do których z uwagi na istnienie należności spornych nie zostały wydane decyzje o warunkach restrukturyzacji, pomoc udzielana na mocy wymienionej ustawy podlegała zgłoszeniu do Komisji Europejskiej. Problematyka pomocy publicznej objęta została regulacją zawartą w ustawie z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2007 r., Nr 59, 404 ze zm.), która uchyliła ustawę z 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 141, poz. 1177 ze zm.). Na podstawie zawartej w nowej ustawie delegacji wydano rozporządzenie Rady Ministrów z 5 września 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania małym i średnim przedsiębiorcom pomocy publicznej na restrukturyzację niektórych należności publicznoprawnych (Dz.U. Nr 169, poz. 1202).