Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Marzenna Zielińska Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. Spółki z o.o. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 5 listopada 2009 r. sygn. akt III SA/Lu 347/09 w sprawie ze skargi G. Spółki z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasadza od G. Spółki z o.o. w G. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. P. kwotę 1.000 (jeden tysiąc) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem dnia 5 listopada 2009 r., sygn. akt III SA/Lu 347/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. oddalił skargę G. Spółki z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] maja 2009 r., nr [...], w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług, z następującym uzasadnieniem.
W dniu 20 lipca 2004 r. w Oddziale Celnym w M., na wniosek spółki G., objęto procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego T1 towar w postaci olejów lekkich i preparatów. Zgodnie z zapisami dokumentu tranzytowego T1, towar powinien zostać dostarczony do urzędu celnego przeznaczenia Rotterdam Oile en Gas w Holandii w terminie do dnia 23 lipca 2004 r. Dostarczenia towaru podjął się przewoźnik, firma "K." K. G.-N., Z. L. - spółka jawna z W. Ś.. W związku z brakiem w systemie NCTS "Komunikatu o przybyciu towaru" odnośnie powyższej operacji tranzytowej, Naczelnik Urzędu Celnego w B. P. pismem z dnia 27 sierpnia 2004 r. wezwał spółkę G. do przedstawienia dowodu zakończenia przedmiotowej procedury lub przedstawienia informacji dotyczących realizacji operacji tranzytowej. Wobec przedstawienia przez Spółkę uzyskanej od przewoźnika noty TC11 "Poświadczenie odbioru" Naczelnik Urzędu Celnego w B. P. zwrócił się do urzędu celnego przeznaczenia Rotterdam Oile en Gas w Holandii o weryfikację pieczęci widniejących na dokumentach TC11.
W odpowiedzi holenderskie władze celny poinformowały o nieautentyczności pieczęci widniejących na dokumentach TC 11
Ponadto Prokuratura Okręgowa w L. Ośrodek Zamiejscowy w B. P. pismem z dnia 20 grudnia 2006 r., poinformowała o nadzorowaniu śledztwa w sprawie doprowadzenia firmy G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.
Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. P. stwierdził powstanie długu celnego w związku z usunięciem spod dozoru celnego towaru objętego procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, określił kwotę długu celnego, kwotę podatku akcyzowego oraz kwotę podatku od towarów i usług. Za dłużników organ uznał: głównego zobowiązanego - Spółkę G. oraz przewoźnika - spółkę jawną "K." K. G.-N., Z. L., na podstawie art. 203 ust. 3 tiret 4 Rozporządzenia Rady (EWG) NR 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U.UE L z dnia 19 października 1992 r.) Dz.U.UE.L.92.302.1 oraz K. G.-N., M. P., J. K., E. M. i A. K. na podstawie art. 203 ust. 3 tiret 1 WKC.
W uzasadnieniu decyzji organ celny I instancji stwierdził m.in., że nie został mu przedstawiony dowód na zakończenie procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego według zgłoszenia T1, a z zeznań osób przesłuchanych przez organy ścigania wynikało, że towar przewożone na podstawie wspomnianego zgłoszenia został zlany z autocysterny w okolicach miejscowości Kortrjjk w Belgii, bez uprzedniego przedstawienia w urzędzie celnym przeznaczenia. Również K. G.-N. przesłuchana w charakterze podejrzanej przyznała się do zarzucanych jej przestępstw, m.in. usunięcia towaru spod dozoru celnego oraz użycia, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, jako autentycznych 18 podrobionych dokumentów TC11 potwierdzających dotarcie towarów objętych m.in. niniejszą procedurą celną do urzędu celnego przeznaczenia, w ten sposób, że przedłożyła je jako potwierdzenie zamknięcia procedur celnych. E. M. i A. K. również przyznali się do usunięcia towaru spod dozoru celnego, wskazując na współpracę z K. G.-N. i świadomość obowiązku dotarcia towaru do urzędu celnego przeznaczenia.