W odwołaniu skarżący podniósł, że Naczelnik Urzędu Celnego orzekł o decyzji, która nie była przedmiotem postępowania restrukturyzacyjnego (w zaskarżonej decyzji podano nr [...], a postępowanie dotyczyło decyzji nr [...]. W jego ocenie należność wynikająca z decyzji z [...] listopada 2002 r., była na dzień 30 czerwca 2002 r. należnością znaną, albowiem zakwestionowana przez organ I instancji należność celna wynikała z danych znajdujących się w posiadaniu organu.
Decyzją z [...] maja 2011 r. Dyrektor Izby Celnej P. w punkcie 1 uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z [...] kwietnia 2010 r. w części dotyczącej numeru decyzji z [...] lipca 2002 r. i orzekł w tym zakresie, natomiast w punkcie 2 utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie w mocy.
Odnośnie pkt 1 rozstrzygnięcia decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że rozbieżność w oznaczeniu spornej decyzji wynikała z oczywistej omyłki pisarskiej wskazując, że w zaskarżonym rozstrzygnięciu prawidłowo wpisano wszelkie pozostałe dane, w tym również kwotę 736.229,80 zł.
Uzasadniając z kolei punkt 2 swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przytoczył treść art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b/ ustawy o restrukturyzacji oraz art. 2 pkt 3 tej ustawy zawierający definicję należności "znanych". Jego zdaniem bezspornie w należności celne wynikające z decyzji z [...] listopada 2002 r., nie mogą być traktowane jako znane organowi restrukturyzacyjnemu na dzień 30 czerwca 2002 r., a co za tym idzie brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do objęcia ich postępowaniem restrukturyzacyjnym. Jak słusznie zauważył organ I instancji kwota tej należności została określona i stała się znaną dopiero na mocy decyzji kończącej postępowanie celne, co miało miejsce [...] listopada 2002 r.
Organ stwierdził, że wbrew temu co twierdzi strona skarżąca, pojęcie należności znane w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy o restrukturyzacji, nie może być utożsamiane ze znajomością w dniu 30 czerwca 2002 r. jedynie zdarzeń gospodarczych lub wyników weryfikacji świadectw przewozowych, z których te należności znane wynikają.
W ocenie Dyrektora Izby Celnej na korzyść strony odwołującej nie przemawia również przywołana przez wykładnia prawa zawarta w piśmie Ministerstwa Finansów z 14 października 2002 r., zgodnie z którą należności znane to również na przykład te należności, które były przedmiotem kontroli podatkowej, zakończonej przed 30 czerwca 2002 r. Organ zauważył, że warunkiem postulowanego uznania jest fakt, że przedsiębiorca nie kwestionuje istnienia tych należności. Tymczasem wnioskodawca złożył odwołanie od decyzji z [...] listopada 2002 r., które jednak nie zostało uwzględnione przez organ odwoławczy.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący zaskarżył powyższą decyzje organu odwoławczego w zakresie punktu 2, zarzucając naruszenie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b/ w związku z art. 2 pkt 3 ustawy o restrukturyzacji polegające na uznaniu, że należność w kwocie 736.229,80 zł. wynikająca z decyzji z [...] listopada 2002 r. nie była na dzień 30 czerwca 2002 r. "należnością znaną".