Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego
Uzasadnienie strona 11/11

Wypada też zauważyć, iż nie jest uprawnione twierdzenie, że art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.a. nie zawiera w swym zakresie niedoborów, skoro po wyprodukowaniu wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym powstał już wobec nich obowiązek podatkowy, także tych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a) u.p.a., nazwanych przez ustawodawcę ubytkami (art. 8 ust. 3 u.p.a.). Nie ma przepisu, który z zakresu art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.a. wyłączałby wyroby, które stały się ubytkami. Do momentu powstania takiego ubytku niewiadomo też, która część wyrobów stanie się takim ubytkiem. Zarówno ubytki, jak i niedobory podlegają opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku akcyzowym po ich powstaniu, różne są jedynie przepisy, które prowadzą do ich opodatkowania. W pierwszym przypadku art. 42 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 45 ust. 1 u.p.a. (ubytki), w drugim zaś art. 42 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 41 ust. 5 i w zw. z art. 45 ust. 1 u.p.a. (niedobory w transporcie) oraz art. 42 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 45 ust. 1 u.p.a. (niedobory powstałe w trakcie magazynowania).

Spółka skarżąca kasacyjnie uważa, że gdyby ubytki mieściły się w art. 8 ust. 1 u.p.a., to zbędne byłoby konstruowanie art. 8 ust. 3 u.p.a. Nie można zgodzić się z takim twierdzeniem, gdyż art. 8 ust. 3 u.p.a. w powiązaniu z art. 30 ust. 3, ust. 4 i ust. 5, art. 42 ust. 1 pkt 6 i art. 85 ust. 2 pkt 1 u.p.a. realizuje treść dyrektywy horyzontalnej z 2008 r., ujętą w art. 7 ust. 4 odnoszącym się do strat (ubytków, niedoborów) w wyrobach zharmonizowanych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Podkreślić w tym miejscu należy, że oleje smarowe nie są wyrobem zharmonizowanym, zatem art. 8 ust. 3 nie jest przepisem zbędnym. Reguluje on bowiem sytuacje zniszczenia lub nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, co do których rozwiązania prawne w krajach członkowskich winny realizować zasady i cele nakreślone w dyrektywie. W zakresie wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych zasady i cele dyrektywy nie muszą być spełnione.

W systemie prawa podatkowego spotyka się przepisy prawa, które prima facie wydawać by się mogły zbędne ze względu na zawarcie ich treści w innych bardziej ogólnych regulacjach. Z reguły jednak taka konstrukcja - zdaniem NSA dopuszczalna - związana jest z konkretnymi celami, które prawodawca zamierzał osiągnąć. Przykładem może być ustawa o podatku od spadków i darowizn, gdzie w art. 1 ust. 1 ustawodawca przewidział ogólny przepis, zgodnie z którym podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast w ust. 2 tego artykułu postanowił, że podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci. W ustępie 2 mowa jest o dobrach w postaci rzeczy lub praw majątkowych, które są pomieszczone w zakresie przedmiotowym art. 1 ust. 1 tej ustawy. Niewątpliwie jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym otwartym lub specjalistycznym stanowią prawo majątkowe, zaś wpłacone pieniądze z chwilą wpłaty do banku stają się własnością banku a wpłacający nabywa roszczenie o zwrot wpłaconych środków takiej samej ich ilości, czyli nabywa prawo majątkowe. Taka regulacja - ujęcie w ust. 2 praw majątkowych, które mieszczą się w ust. 1 art. 1 tej ustawy - mogłaby się wydawać zbędna, jednak usprawiedliwia ją jej cel w postaci odmiennego ich opodatkowania.

Nie można też zaakceptować twierdzenia, że ustawodawca celowo nie objął niedoborów olejów smarowych opodatkowaniem akcyzą, bowiem nie sposób przyjąć, że niedobory powstałe w wyniku przestępstwa są wolne od opodatkowania, w sytuacji gdy w art. 30 ust. 5 u.p.a. w odniesieniu do ubytków z art. 2 ust. 1 pkt 20 u.p.a. postanowił o opodatkowaniu ubytków powstałych właśnie w wyniku przestępstwa.

Mając zatem na względzie przedstawioną argumentację za nieusprawiedliwione należało uznać zarzuty skargi kasacyjnej sprowadzające się do błędnej wykładni art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 3 oraz art. 2 pkt 20 lit. a) u.p.a., a także niewłaściwego zastosowania art. 8 ust. 1 i art. 42 ust. 1 pkt 3 u.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny wobec nieusprawiedliwionych zarzutów oddalił skargę kasacyjną na podstawie art. 184 p.p.s.a. Natomiast o kosztach postanowił w oparciu o art. 204 pkt 1 p.p.s.a.

Strona 11/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów