Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędziowie Andrzej Kuba (spr.) NSA Zofia Przegalińska Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 14 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 400/09 w sprawie ze skargi M. K. - "M." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty kosztów transportu na odcinku wewnątrzwspólnotowym oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. wyrokiem z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Lu 400/09, po rozpoznaniu skargi M. K. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] czerwca 2009 r., [...], w przedmiocie ustalenia kosztów transportu na odcinku wewnątrzwspólnotowym, uchylił zaskarżoną decyzję, określił, że zaskarżona decyzja nie może podlegać wykonaniu w całości oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
W dniu [...] marca 2009 r. działająca w imieniu firmy M. M. K. Agencja Celna "E." zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu według dokumentu SAD Nr [...] dwa samochody osobowe.
W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organ celny przyjął wartość celną towaru zadeklarowaną przez stronę. W odniesieniu zaś do kwestii roczników pojazdów ustalono (inaczej niż w zgłoszeniu celnym), że sprowadzony samochód J. został wyprodukowany w roku 2004, zaś V. w 2006 r. W związku z tym Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...] marca 2009 r., nr [...]: określił wartość celną samochodu marki V. w wysokości: 19.434 zł, kraj pochodzenia: USA, rok produkcji: 2006; określił wartość celną samochodu marki J. w wysokości: 12.986 zł, rok produkcji: 2004; określił kwotę długu celnego w wysokości: 3.242 zł; ustalił kwotę kosztów transportu na odcinku wewnątrzwspólnotowym w wysokości: 1147,54 zł.
Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] marca 2009 r., a odnosząc się do zarzutu dotyczącego bezpodstawnego włączenia kosztów transportu wewnątrzwspólnotowego na odcinku z G. do L. na kwotę 1.147,54 zł do podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym i podatkiem VAT organ odwoławczy stwierdził, że rozstrzygnięcie tej kwestii powinno nastąpić na etapie postępowania podatkowego. Dyrektor Izby Celnej podkreślił, iż przedmiotowa decyzja organu I instancji jest decyzją w przedmiocie określenia wartości celnej pojazdów, kraju pochodzenia oraz roku produkcji, w związku z czym Naczelnik Urzędu Celnego w L. bezpodstawnie w jej sentencji ustalił kwotę kosztów transportu na odcinku wewnątrzwspólnotowym. Jednak w związku z tym, że wartość celna nie została powiększona o koszty na odcinku wewnątrzwspólnotowym to powyższe uchybienie organu celnego nie miało żadnego wpływu na ostateczne rozstrzygnięcie w sprawie i dlatego Dyrektor Izby Celnej postanowił odstąpić od uchylenia decyzji w tej części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. uchylając zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] czerwca 2009 r. wskazał, że w myśl art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.) do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 oraz działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego. Oznacza to, iż decyzja organu celnego powinna odpowiadać wymogom, jakie stawia przepis art. 210 Ordynacji podatkowej. Sąd wskazał, że rozstrzygnięcie decyzji jest zdaniem lub zespołem zdań formułujących uprawnienia lub obowiązki ustalone w decyzji. Z tego względu element ten należy uznać za najważniejszy w treści decyzji. Zdaniem Sądu treść rozstrzygnięcia będąca kwintesencją orzeczenia powinna być zatem jasna i precyzyjna, sformułowana w sposób logiczny i zwięzły, a przede wszystkim powinna dotyczyć przedmiotu sprawy.