Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany (spr.) Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. Spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2027/11 w sprawie ze skargi E. Spółka z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od E. Spółka z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 2027/11, oddalił skargę E. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2011 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej, z następującym uzasadnieniem.
Decyzją z dnia [...] września 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w W. nałożył na spółkę E. Sp. z o.o. NIP [...] z siedzibą w W., ul. D. karę pieniężną w łącznej wysokości 6000 zł, w związku z niewywiązaniem się po trzykrotnym upomnieniu z obowiązku dokonania zgłoszeń INTRASTAT w przywozie za okresy sprawozdawcze listopad i grudzień 2008 r. Decyzja ta stała się prawomocna. Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w W. sprostował oczywistą omyłkę w decyzji z dnia [...] września 2009 r., polegającą na niepełnym określeniu strony - tj. zamiast "E. Poland Sp. z o.o." podano "E. Sp. z o.o.".
Pismem z dnia 10 sierpnia 2010 r. Spółka wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...] września 2009 r. wskazując, że decyzja wydana została bez podstawy prawnej - art. 247 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, dalej: Ordynacja podatkowa) oraz, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa - art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej).
W ocenie Spółki decyzja nakładająca karę pieniężną wydana została bez uprzedniego trzykrotnego upominania Spółki o konieczności dokonania zgłoszeń INTRASTAT, co stanowi naruszenie art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622; dalej: Prawo celne).
Spółka wskazała, że zarówno upomnienia jak i ww. decyzja kierowane były do "E. Sp. z o.o. NIP [...] z siedzibą w W., ul. D." a nie do "E. Poland Sp. z o.o. z siedzibą w W., ul. D.". Podniosła, że jej zdaniem organ celny nie miał podstaw do uznania pierwszego upomnienia wysłanego do E. Sp. z o.o. za doręczone, zgodnie z art. 150 Ordynacji podatkowej. Spółka podniosła, że pozostałe dwa upomnienia zostały odebrane przez jej pełnomocnika lecz ten nie przekazał ich spółce ponieważ stwierdził, iż odebrał je przez pomyłkę, jako że nazwa spółki się nie zgadza.
Decyzją z dnia [...] października 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w W. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] września 2009 r. Organ nie podzielił stanowiska Spółki i stwierdził, że podstawą prawną decyzji z dnia [...] września 2009 r. jest art. 101 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Prawa celnego. Odnosząc się do kwestii doręczenia upomnień stwierdził, że zostały one doręczone w sposób prawidłowy prezesowi Spółki (pierwsze) i uprawnionemu pracownikowi (pozostałe). Organ wskazał, że kwestia błędnego oznaczenia Spółki nie może być przedmiotem postępowania nadzwyczajnego.
Po rozpatrzeniu odwołania Spółki Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] października 2010 r. Organ wskazał, że podnoszona przez Spółkę kwestia prawidłowości doręczenia upomnień nie podlega rozpoznaniu w nadzwyczajnym trybie wzruszenia decyzji ostatecznej. Kwestię tę Spółka mogła podnieść w trybie zwykłym.