Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. I. P. Spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2028/11 w sprawie ze skargi E. I. P. Spółka z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od E. I. P. Spółka z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 2028/11, oddalił skargę E. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej, z następującym uzasadnieniem.

Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. nałożył na spółkę E. Sp. z o.o. z siedzibą w W., ul. D. karę pieniężną w łącznej wysokości 9000 zł, w związku z niewywiązaniem się po trzykrotnym upomnieniu z obowiązku dokonania zgłoszeń INTRASTAT w przywozie za okresy sprawozdawcze maj, czerwiec i lipiec 2008 r. Decyzja ta stała się prawomocna. Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w W. sprostował oczywistą omyłkę w wymienionej decyzji, polegającą na niepełnym określeniu strony - tj. zamiast "Euro Invest Poland Sp. z o.o." podano "Euro Invest Sp. z o.o.".

Pismem z dnia 10 sierpnia 2010 r. Spółka wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...] czerwca 2009 r. wskazując, że decyzja wydana została bez podstawy prawnej - art. 247 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, dalej: Ordynacja podatkowa) oraz że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa - art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej).

W ocenie Spółki decyzja nakładająca karę pieniężną wydana została bez uprzedniego trzykrotnego upominania Spółki o konieczności dokonania zgłoszeń INTRASTAT, co stanowi naruszenie art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622; dalej: Prawo celne).

Spółka wskazała, że zarówno upomnienia jak i ww. decyzja kierowane były do "E. Sp. z o.o. z siedzibą w W., ul. D." a nie do "E. Poland Sp. z o.o. z siedzibą w W., ul. D.". Podniosła, że jej zdaniem organ celny nie miał podstaw do uznania pierwszego upomnienia wysłanego do E. Sp. z o.o. za doręczone, zgodnie z art. 150 Ordynacji podatkowej.

Decyzją z dnia [...] października 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w W. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2009 r. Organ nie podzielił stanowiska Spółki i stwierdził, że podstawą prawną decyzji z dnia [...] czerwca 2009 r. jest art. 101 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Prawa celnego. Odnosząc się do kwestii doręczenia upomnień stwierdził, że zostały one doręczone w sposób prawidłowy stronie (pozostawienie w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia po podwójnym awizowaniu).

Po rozpatrzeniu odwołania Spółki Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2009 r. Organ wskazał, że podnoszona przez Spółkę kwestia prawidłowości doręczenia upomnień nie podlega rozpoznaniu w nadzwyczajnym trybie wzruszenia decyzji ostatecznej. Kwestię tę Spółka mogła podnieść w trybie zwykłym.

Oddalając skargę Spółki Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wskazał, że stwierdzenie nieważności decyzji jest trybem nadzwyczajnym, umożliwiającym wzruszenie decyzji ostatecznych. Niedopuszczalna jest rozszerzająca wykładnia przesłanek z art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej zważywszy na fakt, że stwierdzenie nieważności decyzji jest odstępstwem od zasady stabilności decyzji wyrażonej w art. 128 Ordynacji podatkowej.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej