Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Arkadiusz Tomczak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 1423/16 w sprawie ze skargi A. S.A. w K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] października 2016 r. nr [...], nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. S.A. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 3 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 1423/16, działając na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargi A. S.A. w Krakowie na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z [...] października 2016 r. nr [...] i nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzjami z [...] października 2016 r. Dyrektor Izby Celnej w Krakowie utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w Krakowie z [...] czerwca 2016r. nr [...] i [...] określające A. S.A. w K. (dalej: "skarżąca" lub "strona") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych w miesiącach lipiec i sierpień 2011 r.
W uzasadnieniu swoich rozstrzygnięć organ odwoławczy wskazał, że nabywane przez skarżącą w miesiącach lipiec i sierpień 2011 r. oleje należy uznać za wyroby akcyzowe. Były to wyroby o nazwie "[...]", które według producenta, są olejem smarowym przeznaczonym do obróbki plastycznej (tłoczenia i wykrawania) blach aluminiowych. Oleje te, nabyte wewnątrzwspólnotowo przez skarżącą, jako wyroby energetyczne podlegają systemowi ujednoliconego podatku akcyzowego, ale ze względu na ich wykorzystanie, są z tego systemu wyłączone i nie podlegają harmonizacji na poziomie wspólnotowym. Fakt wyłączenia określonego towaru spod działania Dyrektywy energetycznej nie oznacza jednak, że podlega on obligatoryjnemu zwolnieniu od opodatkowania. Oznacza natomiast, że przy ich opodatkowaniu państwa członkowskie nie są związane regułami harmonizacyjnymi ustanowionymi na poziomie wspólnotowym przez przepisy Dyrektywy energetycznej.
Organ wskazał następnie, że strona dokonała czynności związanych ze wskazanym wyrobem akcyzowym, skutkujących powstaniem zobowiązania w podatku akcyzowym. Pomiędzy skarżącą a F. w USA [...] sierpnia 2009 r. została zawarta umowa na sprzedaż przedmiotowego wyrobu. F. wprowadzała wyroby na obszar celny Unii Europejskiej za pośrednictwem "[...]" (pośrednika podatkowego) V. b.v. w Holandii. Ponadto pośrednik pełnił rolę centrum dystrybucyjnego i zajmował się na terenie Unii Europejskiej nabyciami oraz dostawami wewnątrzwspólnotowymi, w tym dla skarżącej. Przekazywał on opisany wyrób akcyzowy do magazynów strony w Brzesku i Bydgoszczy. Po zawarciu umowy, skarżąca wszelkie uzgodnienia dotyczące nabyć przeprowadzała z V. b.v. Również wszelkie zapisy księgowe dotyczące zakupu wyrobu akcyzowego były księgowane na koncie kontrahenta o nazwie "[...]" z holenderskim numerem identyfikacji podatkowej. Następnie strona pobierała wyroby zgromadzone w jej magazynach na potrzeby produkcji. Jednocześnie organ zaznaczył, że skarżąca nie dopełniła obowiązków wynikających z art. 78 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 w zw. z art. 78 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.
Organ rozważając moment powstania obowiązku podatkowego, wskazał na dwie możliwe daty, tj. dzień przyjęcia towarów do magazynów strony oraz dzień wydania towaru z magazynu. Jego zdaniem data wydania z magazynu jest równoznaczna z datą otrzymania wyrobów akcyzowych i tę datę przyjął, jako moment powstania obowiązku podatkowego. Przyjmując taką datę organ kierował się zasadą przyjęcia najkorzystniejszej dla strony okoliczności, tj. skrócenia okresu odsetkowego. Ponadto przyjęta data, jest terminem, w którym z całą pewnością wyroby znajdowały się we władaniu skarżącej.