Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skarg R. A. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Protokolant starszy asystent sędziego Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 września 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 555/16 w sprawie ze skarg R. A. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. A. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 3000 (trzy tysiące) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 13 września 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 555/16, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718, obecnie: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oddalił skargi R. A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z [...] lutego 2016 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Krakowie z [...] listopada 2015 r., określającą kwotę długu celnego, podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu (typ-AOO), w wysokości 159.796 zł, z tytułu importu towaru zgłoszonego 30 grudnia 2010 r., do procedury celnej dopuszczenia do obrotu i powiadomieniu o retrospektywnym zaksięgowaniu ww. kwoty długu celnego w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz decyzję z [...] lutego 2016 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Krakowie z [...] listopada 2015 r., określającą kwotę podatku od towarów i usług (typ-BOO) w wysokości 335.760 zł z tytułu importu towaru objętego zgłoszeniem celnym SAD z 30 grudnia 2010 r., oraz stwierdzającą, że do zapłaty pozostaje kwota 328.115 zł.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd podał, że orzekające organy trafnie uznały, że zgromadzony materiał dowodowy dawał podstawy do powzięcia przez organy celne uzasadnionych wątpliwości, że zadeklarowana przez skarżącego wartość celna towaru w zgłoszeniach celnych SAD z 30 grudnia 2010 r. stanowi całkowitą faktycznie zapłaconą lub należną kwotę, o której mowa w art. 29 WKC.

Podstawę tych wątpliwości stanowiły informacje przekazane przez Prokuraturę oraz Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Również chińskie władze celne, w ramach międzynarodowej pomocy prawnej, przekazały informacje wskazujące na wielokrotne zaniżanie wartości celnej importowanych towarów przez firmę skarżącego. Organy celne pozyskały informacje z EUROSTATU odnośnie średniej ceny jednostkowej towarów o podanych w zgłoszeniu celnym kodach CN 62029300, sprowadzonych z Chin w okresie od września 2010 r. do marca 2011 r., by określić średnią cenę dla towarów zakwalifikowanych do wskazanych kodów CN, zestawiając je z cenami towarów ze wszystkich krajów unijnych na podstawie kodu taryfy celnej, sprowadzonych z Chin w okresie zbliżonym do daty zgłoszenia celnego, porównując je jeszcze dodatkowo ze średnią ceną podaną w SAD przez skarżącego. Nadto, organy, zwróciły się o weryfikację wskazanych przez nie faktur. Posiadając uzyskane w ramach współpracy dokumenty z chińskich deklaracji eksportowych, w ramach których znane były warunki dostawy przedmiotowych towarów, jako dostarczone na statek (Free On Board, w skrócie FOB), mając na względzie okoliczność, że w zgłoszeniu celnym wskazano, że towar był dostarczony w warunkach CIF (tj. Cost, Insurance, Freight - koszt, ubezpieczenie i fracht), organy ustaliły, zwracając się do firmy, która zgodnie z konosamentem Bili of Lading o wskazanym numerze, dokonywała usługi transportu towaru drogą morską, średnią cenę frachtu z portów chińskich do Hamburga, jak to wskazano w konosamencie i w okresie kiedy był on sporządzany z uwzględnieniem wysokości kosztów transportu i sytuacji, kiedy warunki dostawy zostały określone. Pozwoliło to obliczyć organom wartość towaru przy realizacji transakcji na warunkach FOB. Powyższe dało podstawę do zakwestionowania wiarygodności w zadeklarowanej w zgłoszeniu celnym wartości celnej towarów i uznania, że podana przez skarżącego w zgłoszeniu celnym wartość celna towaru nie mogła stanowić ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, o której mowa w art. 29 WKC, gdyż podana wielkość w obliczu powyższego jest nieobiektywna.

Strona 1/12